Το ζήτημα της δημιουργίας ανοιχτής δομής φιλοξενίας που θα κληθεί να διαχειριστεί τις επόμενες ημέρες όλη η τοπική κοινωνία και οι αυτοδιοικητικοί και θεσμικοί φορείς της Κορίνθου (και όχι μόνο η νέα δημοτική αρχή) συνιστά ένα πολιτικό πρόβλημα με «τεχνικές» δυσκολίες. Και είναι ένα ζήτημα που μπορεί να μην μας αρέσει, αλλά όπως και με τους σεισμούς πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί του.
Το πρόβλημα είναι πολιτικό γιατί για άλλη μία φορά με την Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση η Κόρινθος μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών. Θυμίζουμε ότι το 2012, δύο μήνες μετά τις εκλογές (πάλι), που έγιναν καλοκαίρι (πάλι), η κυβέρνηση της ΝΔ (πάλι) αποφάσισε να φέρει εν κρυπτώ 2500 ανθρώπους και να τους κρατήσει φυλακισμένους στο στρατόπεδο της Κορίνθου. Η ηγεσία της πόλης (δήμαρχος και βουλευτές) πιάστηκε στον ύπνο, από τον οποίο την έβγαλε ο Βασίλης Νανόπουλος (πάλι), που τότε ήταν πρόεδρος του Επιμελητηρίου, ενημέρωσε (πάλι) τους πάντες και συγκάλεσε (πάλι) έκτακτη σύσκεψη.
Και τότε -όπως και τώρα- δόθηκαν ισχυρές διαβεβαιώσεις πως η παραμονή θα είναι προσωρινή, ενώ και τότε -όπως και τώρα- αγνοήθηκαν αποφάσεις που προέβλεπαν διαφορετική χρήση για τον χώρο του στρατοπέδου (το 2012 η απόφαση Μπεγλίτη για παραχώρηση όλου του στρατοπέδου στον δήμο, σήμερα το Μνημόνιο για την παραχώρηση του ποδοσφαιρικού γηπέδου, όπου θα δημιουργηθεί η ανοιχτή δομή).
Και τότε -όπως και τώρα- η κυβέρνηση αγνόησε ακόμα και τα ίδια τα δικά της στελέχη. Σήμερα, ωστόσο, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα γιατί αγνοήθηκαν όχι μόνο οι τρεις βουλευτές, αλλά και δύο κυβερνητικά στελέχη: ο υφυπουργός Τεχνολογίας και Έρευνας Χρίστος Δήμας και ο γενικός γραμματέας Βιομηχανίας, Πελοπίδας Καλλίρης, που ήταν και ο εκλεκτός της ΝΔ για τον δήμο! Απόλυτα λογικά και οι δύο στις τοποθετήσεις τους κοιτούσαν μία δεξιά και μία αριστερά, επιχειρώντας να πατήσουν σε δύο βάρκες. Ειδικά ο κ. Καλλίρης φαίνεται να είναι στην πιο δύσκολη θέση, καθώς με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου πρέπει να λέει «όχι» και με την ιδιότητα του κυβερνητικού στελέχους πρέπει να λέει «να μην βιαζόμαστε, να περιμένουμε να δουμε πως έχουν τα πράγματα» και πως «δεν πρέπει να μιλάμε για υγειονομική βόμβα, καθώς δεν θα υπάρχει πρόβλημα, το ΚΕΕΛΠΝΟ έρχεται όποτε θέλουμε».
Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, οι ευθύνες και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγάλες, επίσης. Διότι αν επί 4,5 χρόνια είχε υλοποιήσει την εξαγγελία για κλείσιμο του στρατοπέδου (για την οποία δεν δεσμευόταν από …τους θεσμούς) και είχε προχωρήσει την παραχώρηση του στρατοπέδου, σήμερα δεν θα συζητούσαμε για την ανοιχτή δομή. Αλλά όπως φάνηκε και από την διαπραγμάτευση και το τρίτο μνημόνιο, όποιος είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει.
Το πρόβλημα είναι, επίσης, πολιτικό, καθώς διαπιστώνουμε πως η Κόρινθος και η Κορινθία επιβαρύνονται συνεχώς. Εκτός από το Κέντρο Κράτησης που δημιούργησε η ΝΔ, στον νομό υπάρχουν δύο ανοιχτές δομές (που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ): στους Αγίους Θεοδώρους και στα Ίσθμια. Και το πολιτικό ερώτημα είναι γιατί δεν γίνεται διασπορά των 800 προσφύγων που θα έρθουν (και όσων θα ακολουθήσουν) σε άλλες δομές, σε άλλους νομούς; Γιατί παραμένει εκτός ατζέντας του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. η Τρίπολη, το Ναύπλιο, η Καλαμάτα και η Σπάρτη;
Σε τεχνικό επίπεδο πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι ανοιχτή δομή σημαίνει πως οι άνθρωποι που θα ζουν εκεί, δεν θα κρατούνται «κλειδωμένοι» όπως οι μετανάστες που είναι στο Κέντρο Κράτησης. Θα μπορούν να εξέρχονται από τον χώρο και να επιστρέφουν, θα μπορούν να ψωνίζουν στα καταστήματα, ακόμα και να αναζητούν δουλειά. Θα τους συναντούμε καθημερινά στον δρόμο, θα πίνουμε καφέ δίπλα τους στις καφετέριες. Πιθανότατα τα παιδιά τους θα πηγαίνουν στα σχολεία μας. Ως εκ τούτου καμία σημασία δεν έχει αν η ανοιχτή δομή είναι μέσα ή έξω από την πόλη, από την στιγμή που θα μπορούν μέσω προγραμμάτων να νοικιάζονται ακόμα και σπίτια ή ξενοδοχεία. Όπως συμβαίνει, δηλαδή, στους Αγίους Θεοδώρους και τα Ίσθμια, όπου –ειρήσθω εν παρόδω- δεν έχουν σημειωθεί σοβαρά κρούσματα παραβατικής συμπεριφοράς, ούτε αύξηση της εγκληματικότητας που να συνδέεται με την παρουσία των προσφύγων στις δομές αυτές.
Αντίθετα, έχει μεγάλη σημασία να μην επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι η φιλοξενία τους θα γίνει σε αντίσκηνα. Ο πρώτος λόγος είναι ο προφανής απάνθρωπος χαρακτήρας αυτών των δομών, οι οποίες έχουν καταδικαστεί στην συνείδησή μας με τις εικόνες που βλέπαμε και εξακολουθούμε να βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στην Μόρια. Να σημειώσουμε εδώ ότι όλες οι (26 στον αριθμό) δομές φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα δημιουργήθηκαν σε σταθερά κτίρια, κυρίως κοντέινερ (δείτε ΕΔΩ).
Ο δεύτερος λόγος είναι πως μια τέτοια κατάσταση θα δημιουργήσει ένταση, η οποία θα μεταφερθεί και στην πόλη. Στην Μόρια δεν είναι λίγες οι φορές που υπήρξαν αντιδράσεις, επεισόδια, διαμαρτυρίες λόγω της έντασης που δημιουργούσαν ο συνωστισμός και οι συνθήκες διαβίωσης. Και –σκεφτείτε- μιλάμε για μια τοπική κοινωνία, η οποία έχει πλέον συμβιβαστεί, αποδεχτεί και συνηθίσει αυτόν τον συγχρωτισμό και την πολυπολιτισμικότητα.
Από την άλλη μεριά οφείλουμε να δούμε την μεγάλη εικόνα. Η σημερινή κυβέρνηση βλέπει τις ροές να αυξάνονται διαρκώς -και τώρα δεν υπάρχει καμιά… Τασία να κατηγορήσει. Τα νησιά που είναι ήδη επιβαρυμένα και οι κάτοικοί τους κουρασμένοι, πρέπει να αποσυμφορηθούν. Οπότε πρέπει να δημιουργηθούν νέες δομές σε όλη την Ελλάδα. Αλλά σε όλη την Ελλάδα.
Και κάτι τελευταίο. Όλο αυτό θα είναι, λοιπόν, ένα αληθινό τεστ για την τοπική μας κοινωνία. Γι αυτό να πούμε αλήθειες. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους θα μείνουν, μάλλον, για πολύν καιρό εδώ. Κάποιοι για πάντα. Ελάχιστοι θα επαναπροωθηθούν στις πατρίδες τους, γιατί δεν έχουν χαρτιά που να αποδεικνύουν ποιες είναι οι πατρίδες τους. Όσο το ζήτημα δεν λύνεται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, δεν θα μπορούν ούτε να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες. Γι αυτό θα ζήσουμε μαζί τους για πολλά – πολλά χρόνια. Είναι έτοιμη η δική μας τοπική κοινωνία να το αποδεχτεί; Ειδικά γνωρίζοντας ότι η πόλη και ο νομός γενικότερα επιβαρύνονται υπέρμετρα και δυσανάλογα; Νομίζω πως όλοι υποπτευόμαστε την απάντηση.
Comments