Δημοτικά Σφαγεία Κορίνθου: ένα φιλέτο σε τιμές …πανσέτας (φωτό-video)

Καθώς πηγαίναμε με τον Γρηγόρη, τον κάμεραμαν του Korinthia.net.gr, στον χώρο των Δημοτικών Σφαγείων ξέραμε από παλαιότερα ρεπορτάζ τι θα βρούμε. Ξέραμε ότι εδώ και πολλά χρόνια, τα Δημοτικά Σφαγεία έχουν εγκαταλειφθεί στη τύχη τους, παρά το γεγονός πως αποτελούν ένα από τα σημεία εκείνα που συνηθίζουμε να αποκαλούμε στη γλώσσα του real estate «φιλέτα». Πάνω σε ένα καθαρό μέτωπο, με την θάλασσα να ανοίγεται μπροστά στα μάτια σου, δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο του Λεχαίου (άλλη πονεμένη ιστορία αυτή), κοντά σε μια περιοχή (Κανταρέ) που το καλοκαίρι σφύζει από ζωή, στην ίδια γειτονιά με το ολοκαίνουργιο Mall, μερικά μόλις χιλιόμετρα μακριά από τον κόμβο που ενώνει την Αρχαία Κόρινθο με την Εθνική Οδό Αθηνών – Πατρών.

Αλλά η πραγματικότητα που αντιμετωπίσαμε, για μία ακόμη φορά, μάς ξεπέρασε. Σε όλη την έκταση του προαύλιου χώρου υπάρχουν διάσπαρτα σκουπίδια και μπάζα, ενώ ειδικά στην βόρεια πλευρά έχει δημιουργηθεί μια χωματερή από σκουπίδια (καλάμια, φύκια κ.λπ) που προέρχονται καταφανώς από καθαρισμό παραλιών.

Μέσα ο χώρος είναι ένα πραγματικό ερείπιο. Από παντού κρέμονται σοβάδες, τα σίδερα έχουν σκουριάσει και κάπου ένιωσα σαν να ήμουν πρωταγωνιστής στην επική ταινία “θα σε κάνω βασίλισσα”, με τον Θανάση Βέγγο. Κάθε στιγμή φοβομουν ότι θα έρθει στο κεφάλι μου το κτίριο.

Σε άλλα σημεία είναι σαφές πως ο χώρος φιλοξενούσε αστέγους. κάποιοι προσπάθησαν να τον περιποιηθούν όσο καλύτερα μπορούσαν βάζοντας ακόμα και μοκέτα πάνω στα χαλάσματα.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν σοκαρίστηκα. Όταν στο κέντρο της πόλης, με την ανοχή όλων, χάσκει μια τρύπα γεμάτη μπάζα και χώματα, μια τρύπα που κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα κλείσει, είναι λογικό να μην έχεις πολλές προσδοκίες για εκείνα τα σημεία που είναι μακριά από την πόλη, ξεχασμένα από τους κατοίκους της και τους προύχοντες της πόλης.

Πριν ξεκινήσουμε να πούμε δυο λόγια για την ιστορία των Δημοτικών Σφαγείων της Κορίνθου.

Τα πρώτα δημοτικά σφαγεία δημιουργήθηκαν την δεκαετία του 1920, όταν η τότε κυβέρνηση Πλαστήρα (η επαναστατική κυβέρνηση, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή) έκανε τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Ανάμεσα στις διατάξεις που υιοθετήθηκαν τότε ήταν και η απαγόρευση –για λόγους υγείας- της ιδιαίτερα διαδεδομένης ελεύθερης σφαγής των ζώων, μέσα στις πόλεις.

Τα πρώτα Δημοτικά Σφαγεία στην Κόρινθο έγιναν όταν ο σημερινός μεγάλος δήμος ήταν ακόμα κοινότητα. Φιλοξενούνταν εκεί όπου είναι σήμερα το 3^ο Δημοτικό Σχολείο (κοντά στην θάλασσα, στο τέρμα της οδού Κύπρου). Στη σημερινή τους θέση, στο Λέχαιο, μεταφέρθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ο δήμος αγόρασε εκεί το συγκεκριμένο οικόπεδο, επί δημαρχίας του Γεώργιου Λιλή, έναντι 30.000 δραχμών.   

Τα Δημοτικά Σφαγεία αποτελούσαν κανονική δημοτική υπηρεσία, όπως π.χ. η ΔΕΥΑΚ, και οι κτηνοτρόφοι της Κορινθου, αλλά και από άλλες περιοχές μπορούσαν, με ένα μικρό αντίτιμο, να σφάζουν εκεί τα ζώα τους και να εξασφαλίζουν νόμιμες άδειες από δημοτικούς κτηνιάτρους, ώστε να τα πωλούν άφοβα. Όλα αυτά τα χρόνια έσφυζαν από ζωή και είχαν γίνει ένα από τα μεγαλύτερα σφαγεία στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου. Διατηρήθηκαν σε πλήρη ακμή για σχεδόν 20 χρόνια, μέχρι που έκλεισαν το 1981. Από τότε κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την αξιοποίησή τους, με εξαίρεση τον Θωμά Θωμαΐδη, ο οποίος το 2005 είχε αποδεχτεί την πρόταση του Σκοπευτικού Ομίλου Κορίνθου να μετατραπούν σε σκοπευτήριο. Τελικά, με την 70/10-2-2006 απόφαση Δ.Σ. Κορινθίων παραχωρήθηκε η χρήση του χώρου στον Σκοπευτικό Όμιλο Κορίνθου για επτά χρόνια, με την αίρεση εντός διετίας να έχει κατασκευάσει ο Όμιλος τις αναγκαίες εργασίες. Ωστόσο, ο χώρος δεν χρησιμοποιήθηκε από τον Σύλλογο.

Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, με μεγαλύτερη κτηνοτροφική παραγωγή, τα Δημοτικά Σφαγεία λειτουργούν ακόμα και σήμερα, ενώ όπου έχουν κλείσει, παραμένουν στην κυριότητα του δήμου και σχεδόν παντού αξιοποιήθηκαν για τη δημιουργία πολιτιστικών χώρων.

Στις αρχές του 2017 η αρχή Πνευματικού αποφασίζει να το αξιοποιήσει και πραγματοποιεί προμελέτη, που πληρώθηκε περίπου 25.000 ευρώ. Η προμελέτη, σύμφωνα με όσα υποστήριξε μιλώντας στο Korinthia.net ο κ. Πνευματικός, έδειξε ότι για να μπορέσει να αξιοποιηθεί το κτίριο για τουριστική χρήση απαιτούνταν επενδύσεις και κεφάλαια που προσέγγιζαν τα δύο εκατομμύρια ευρώ.
Τον Αύγουστο του 2017 το θέμα της αξιοποίησης των σφαγείων ήρθε στο Δ.Σ. το οποίο στις 9 Αυγούστου έλαβε ομόφωνα απόφαση για την μίσθωση του ακινήτου για τουριστική χρήση. Στις 9 Φεβρουαρίου 2018 με την απόφαση υπ’ αριθ. 4/50/2018 η οικονομική επιτροπή καθόρισε τους όρους του διαγωνισμού και προέβη στην έναρξη της διαδικασίας δημοπράτησης. Στους όρους αναφερόταν ότι το «δημοτικό ακίνητο θα εκμισθωθεί με σκοπό την τουριστική χρήση (ξενοδοχείο, χώροι συνάθροισης κοινού, εστιατόριο, καφετέρια, κέντρο διασκέδασης, τουριστικά καταλύματα, διάφορες τουριστικές χρήσεις). Οι συμμετέχοντες στην δημοπρασία θα πρέπει να καταθέσουν φάκελο πρότασής τους για την αξιοποίηση και χρήση του ακινήτου, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του Δήμου για τουριστική χρήση…».

Ο πρώτος διαγωνισμός απέβη άκαρπος, καθώς εμφανίστηκαν μεν δύο ενδιαφερόμενοι, αλλά δεν εμφανίστηκε η ίδια η τριμελής επιτροπή δημοπρασιών (!), αποτελούμενη από τους Αλέξανδρο Πνευματικό ως πρόεδρο και Χαράλαμπο Καμπούρη και Βασίλειο Νανόπουλο ως μέλη. Μάλιστα, ο Βασίλης Πανταζής κατήγγειλε στο Δ.Σ. το περιστατικό, τονίζοντας ότι «η οικονομική επιτροπή, αντί να επαναδημοπρατήσει εντός εύλογου χρονικού διαστήματος τη μίσθωση και χωρίς καμία ενημέρωση του δημοτικού συμβουλίου, τροποποίησε τους όρους μίσθωσης με το υπ αριθμ 34/2018 πρακτικό της. Φεύγει η «τουριστική χρήση», παραβιάζοντας βάναυσα την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και μπαίνει σαν χρήση «αίθουσα κοινωνικών εκδηλώσεων και εστιατόρια», ενώ αλλάζουν οι τεχνικοί και οικονομικοί όροι…».

Ανάλογη στάση τήρησαν και οι σύμβουλοι που είχαν πλέον αποσχιστεί από την πλειοψηφία (Σταυρέλης, Ντιγκιρλάκης, Μουρούτσος) προκαλώντας την έκρηξη του κ. Πνευματικού. Μάλιστα ο κ. Σταυρέλης εμφανίστηκε βέβαιος πως μετά την αλλαγή των όρων της μίσθωσης, το τελικό κόστος ανακατασκευής των δημοτικών σφαγείων, που είχε προσδιοριστεί στα δύο εκατ. ευρώ από τον κ. Πνευματικό, θα περιοριστεί δραματικά για τον νέο επενδυτή.

Ο δεύτερος διαγωνισμός αποδείχτηκε γόνιμος και το ακίνητο πέρασε στα χέρια του επιχειρηματία Ηλία Κακογιάννη, ο οποίος το ανέλαβε με την υποχρέωση να καταβάλλει αντίτιμο 410 ευρώ τον μήνα για 25 χρόνια. Μετά το χρονικό διάστημα αυτό το ακίνητο θα περάσει στον δήμο.

Σύμφωνα με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου  ο εκμισθωτής αναλάμβανε την υποχρέωση της συνολικής ανακατασκευής του κτιρίου με την κατασκευή

• Χώρου διασκέδασης (κέτερινγκ) στο εξωτερικό μέρος του κτιρίου
• Δύο χώρων εστίασης (εστιατόριο, καφέ) στο ισόγειο του ακινήτου
• Καταλυμάτων στον πρώτο όροφο

Το Korinthia.net.gr μίλησε με τον κ. Κακογιάννη, ο οποίος επιβεβαίωσε πως το ακίνητο έχει περάσει σε δική του εταιρεία. Επιβεβαίωσε, επίσης, πως το ενδιαφέρον του για την αξιοποίηση του ακινήτου είναι ισχυρό. Ωστόσο, δεν ήθελε να κάνει οποιαδήποτε συζήτηση για τα σχέδιά του, πριν έρθει σε επικοινωνία με τον νέο δήμαρχο Βασίλη Νανόπουλο.