Λίγο πριν την έναρξη των εργασιών του 46ου Ετήσιου Συνεδρίου της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων που θα διεξαχθεί στην Κόρινθο από τις 7 έως τις 9 Νοεμβρίου σε 10 παράλληλες Συνεδρίες στο Δημοτικό Θέατρο «Θωμάς Θωμαΐδης» και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Δαμασκηνού 57, Κόρινθος), μίλησε στο korinthia.net.gr η Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Κορινθίας κα. Αντιγόνη Βογιατζή Ζακούρα.

Μεγάλη επιτυχία η διοργάνωση ενός επιστημονικού συνεδρίου στην Κορινθία, ειδικότερα στη πρωτεύουσα του νομού. Το γεγονός των 100 και πλέον ομιλητών, διακεκριμένων Καθηγητών, αναγνωρισμένων Φιλολόγων, Ιστορικών, Αρχαιολόγων, Γλωσσολόγων, Βυζαντινολόγων και Θεολόγων, είναι από μόνο του επαρκέστατο για να αντιληφθούμε τη βαρύνουσας σημασίας  πνευματική αξία του συνεδρίου. Αξίζει να σταθούμε και να ξεχωρίσουμε δύο παρουσίες κόσμημα, που θα έχουμε την τιμή και την τύχη να παρακολουθήσουμε στις εργασίες του Συνεδρίου. Τον διεθνούς φήμης επιστήμονα, Ομότιμο Καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Θεοδόση Τάσιο και τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο πατέρα Ελισσαίο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους. Δύο σημαίνουσες προσωπικότητες που προσδίδουν στο συνέδριο επιπλέον κύρος και αίγλη. Θα θέλαμε να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά ότι το Συνέδριο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του μεγάλου Δασκάλου Φάνη Ι. Κακριδή για το ανεκτίμητης αξίας έργο του.

Φάνης Κακριδής (1933 – 2019):

Ο ομότιμος καθηγητής κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ήταν μια σπουδαία φυσιογνωμία των γραμμάτων, των ανθρωπιστικών σπουδών, της φιλολογίας και του πολιτισμού. Ο μεγάλος δάσκαλος Φάνης Κακριδής ξεχώριζε για την παρεμβατική του αρθρογραφία, το σπάνιο ήθος, καθώς και την ευαισθησία του ως προς τη χρήση της γλώσσας.

Στο συγγραφικό του έργο ασχολήθηκε με την ιστορία, την ερμηνεία, την κριτική και τη μετάφραση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Συμμετείχε σε πολυάριθμα συλλογικά έργα, όπως για παράδειγμα στην «Ιστορία της ελληνικής γλώσσας», τη «Διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση», το «Δημοτικό τραγούδι από την αρχαιότητα ως σήμερα» και την «Ελληνική λογοτεχνία». Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Κόιντος Σμυρναίος» από το βιβλιοπωλείο της Εστίας αποτελούσε μια γενική μελέτη των «μεθ’ Όμηρον» και του ποιητή τους. Ουσιαστικά, ήταν μια ερευνητική εργασία για τον Έλληνα επικό ποιητή και γραμματικό, του οποίου το έργο «Τα μεθ’ ‘Ομηρον» (= «τα μετά τον Όμηρο») ήταν η συνέχεια της διήγησης του Τρωικού Πολέμου, μετά απ’ όσα αφηγείται η Ιλιάδα. Θεωρείται το αρχαιότερο σωζόμενο έργο που καλύπτει αυτή την περίοδο, αφού τα αρχαϊκά έργα του Επικού Κύκλου, τα οποία εκείνος γνώριζε και πήρε το υλικό του από αυτά, έχουν χαθεί. Μετέφρασε έργα του Αριστοφάνη, βιβλία όπως «Οι μεγάλοι σοφιστές στην Αθήνα του Περικλή» της Jacqueline de Romilly ενώ προχώρησε και σε απρόσμενα εγχειρήματα όπως τη μετάφραση του γνωστού κόμικ «Αστερίξ» στα αρχαία Ελληνικά. Αρχαίος Ελληνικός Λόγος – Ιστορία ενός Πειραματικού βιβλίου Μετέπειτα, ο σπουδαίος φιλόλογος, γιος του Ιωάννη Θ. Κακριδή και της φιλολόγου Όλγας Κομνηνού-Κακριδή, συνέγραψε την «Αρχαία ελληνική γραμματολογία» αλλά και τον «Αρχαίο ελληνικό λόγο – Ιστορία ενός πειραματικού βιβλίου», γράφοντας για μια ομάδα καθηγητών – φιλολόγων οι οποίοι δίδαξαν πειραματικά, με νέα μέθοδο, το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών σε τέσσερα Λύκεια, αλλά λίγο πριν ολοκληρωθεί ο πειραματισμός, το υπουργείο Παιδείας τον ματαίωσε. Ο μεγάλος δάσκαλος Φάνης Κακριδής ξεχώριζε για την παρεμβατική του αρθρογραφία, το σπάνιο ήθος, καθώς και την ευαισθησία του ως προς τη χρήση της γλώσσας, ο λόγος του ήταν σαγηνευτικός, ακριβής και μετρημένος. Είχε ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ ενώ μαθητές και φοιτητές, πάντοτε, τον άκουγαν με προσήλωση.

Τάσιος Θεοδόσης

Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d’Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).

Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.

Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986). Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισσαίος

Γεννήθηκε το 1951 στο Μυρόφυλλο Τρικάλων, συνδέθηκε σε νεαρή ηλικία με τον Γέροντα Αιμιλιανό και κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών εκάρη Μοναχός στο Μεγάλο Μετέωρο, το 1973. Την ίδια χρονιά ακολούθησε τον Γέροντα Αιμιλιανό στην επάνδρωση της Σιμωνόπετρας. Ενθρονίσθηκε Ηγούμενος της Μονής το 2000. Έζησε την ανανέωση των μοναχικών Αδελφοτήτων του Αγίου Όρους και συμμετείχε επανειλημμένα στα διοικητικά όργανα της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους. Διετέλεσε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Κοινότητος και μέλος διαφόρων Ιεροκοινοτικών Επιτροπών.