By 
Το ζήτημα της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δήμοι της Κορινθίας. Η παρουσία τους και τα προβλήματα που αυτή συνεπάγεται για την ασφάλεια των πολιτών, τη δημόσια υγεία, αλλά και τις συνθήκες διαβίωσης των ίδιων των ζώων, θα έπρεπε να αποτελούν ένα από τα πρωταρχικά ζητήματα καθημερινότητας. Δυστυχώς, όμως, ποτέ κανείς δεν έχει επιχειρήσει να το θέσει και να το αντιμετωπίσει στις πραγματικές του διαστάσεις.
Με περισσότερα από 50.000 ευρώ χρηματοδοτούνται τρεις δήμοι της Κορινθίας, προκειμένου να λειτουργήσουν καταφύγια αδέσποτων ζώων. Πρόκειται για τους δήμους Λουτρακίου –Αγίων Θεοδώρων, Κορινθίων και Σικυωνίων. Μέσα από την χρηματοδότηση μπορούν επίσης να υλοποιηθούν οι ενέργειες διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, όπως η περισυλλογή τους, η ηλεκτρονική τους σήμανση, η καταγραφή και η αποπαρασίτωση τους, η στείρωσή τους, ο εμβολιασμός τους η σίτισή τους, η υιοθεσία τους κ.α.
Οι δαπάνες οι οποίες είναι επιλέξιμες αφορούν:
– τη βελτίωση του υφιστάμενου καταφυγίου ζώων συντροφιάς (εξοπλισμός, κινητά παραρτήματα κ.λπ)
– τη βελτίωση ήδη υφιστάμενου δημοτικού ιατρείου μικρών ζώων (όπου υπάρχει)
– την σύσταση δημοτικού ιατρείου μικρών ζώων για τη διενέργεια κτηνιατρικών πράξεων ή επεμβάσεων,
– την σίτιση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς
Mε βάση το νόμο 4039/2012, οι Δήμοι έχουν στην ευθύνη τους την διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Ενώ το νομοθετικό πλαίσιο είναι επαρκές, οι τοπικές αρχές δεν έχουν κάνει τίποτα για το θέμα, παρά το γεγονός πως αυτό έχει τεθεί πολλές φορές από πολίτες και φιλοζωικές οργανώσεις. Τι προβλέπει όμως ο νόμος;
Στο άρθρο 9 ορίζεται ρητά ότι οι Δήµοι υποχρεούνται να µεριµνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων, ενώ η αρµοδιότητα αυτή µπορεί να ασκείται και από φιλοζωικές ενώσεις, αφού προηγηθεί συμφωνία µε τον Δήµο. Ο Δήµος ιδρύει και λειτουργεί δηµοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων, για την προσωρινή παραµονή και περίθαλψή τους, με το κατάλληλο κτηνιατρικό προσωπικό, τις εγκαταστάσεις και τον αναγκαίο εξοπλισµό.
Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συγκροτούνται συνεργεία από άτοµα κατάλληλα εκπαιδευµένα και έµπειρα στην αιχµαλωσία τους. Τη µέριµνα για την εκπαίδευση των ατόµων αυτών έχει ο Δήµος. Τα αδέσποτα ζώα που περισυλλέγονται οδηγούνται στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σηµαίνονται µε ηλεκτρονική σήµανση ως αδέσποτα και καταγράφονται στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση. Από εκεί και πέρα αναλογα με την κατάσταση τους ακολουθούνται διαφορετικές διαδικασίες: αν διαπιστωθεί ότι ανήκουν σε κάποιον ιδιώτη επιστρέφονται στον ιδιοκτήτη τους. Αν δεν ανηκουν σε κάποιον ιδιώτη, αφού γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες (σήμανσης, εμβλιασμού και αποπαρασίτωσης) µπορούν να υιοθετούνται από ιδιώτες.
Τέλος, όσα δεν έχουν υιοθετηθεί και κρίνονται υγιή, επανεντάσσονται στο οικείο τους περιβάλλον, εντός των διοικητικών ορίων του Δήµου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουµένως έχουν σηµανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και έχουν υποβληθεί σε αποπαρασίτωση, εµβολιασµό και στείρωση. Ωστόσο, για την επαναφορά στο φυσικό τους περιβάλλον λαµβάνεται υπόψη η πυκνότητα του πληθυσµού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται. Την ευθύνη για την επίβλεψη και τη φροντίδα των επανεντασσόµενων αδέσποτων ζώων έχει ο Δήµος, ο οποίος µάλιστα μπορεί να δηµιουργήσει και σηµεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά.
Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το νομοθετικό πλαίσιο. Τι γίνεται μέχρι σήμερα στις περισσότερες περιπτώσεις; Πολλά ζώα έχουν περισυλλεγεί και έχουν οδηγηθεί για στείρωση, εμβολιασμό και αποπαρασίτωση. Ωστόσο, αυτή είναι και η μόνη πρόνοια του νόμου που εκπληρώνεται. Καμία ηλεκτρονική βάση έχει δημιουργηθεί και κανένα από αυτά τα ζώα έχει καταγραφεί ηλεκτρονικά. Ιδιώτες οι οποίοι θα ήθελαν να τα «υιοθετήσουν», δεν έχουν αναζητηθεί. Δημοτικά καταφύγια αδέσποτων ζώων, με αξιοπρεπείς συνθήκες περίθαλψης, δεν έχουν δημιουργηθεί. Επιστημονικά καταρτισμένες ομάδες που να αναλαμβάνουν όλα τα εκ του νόμου προβλεπόμενα δεν υπάρχουν. Προσπάθεια να δημιουργηθούν δημοτικές, φιλοζωικές ενώσεις, οι οποίες θα αναλάμβανουν για λογαριασμό του δήμου αυτό το βάρος, φυσικά με πλήρη χρηματοδότηση από την μεριά του, δεν έχουν γίνει.
Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός πως οι τοπικές ηγεσίες, σε κάθε δήμο, δεν έχουν φροντίσει καν για τον εντοπισμό των ζώων που έχουν επιτεθεί κατά καιρούς στους δημότες. Το γεγονός αυτό οδηγεί σε περιπτώσεις αυτοδικίας από κάποιους, οι οποίοι προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες κατά των αδέσποτων ζώων.
Την ίδια ώρα σε δεκάδες άλλους δήμους της χώρας έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν δημοτικά κυνοκομεία και κυνοτροφεία. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους δήμους Καλαμάτας, Κατερίνης, Τριφυλλίας, Ηρακλείου, Χαλκίδας, Σερρών, Ηλιούπολης. Κάποιοι δήμοι μάλιστα έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο δημιουργώντας Πάρκο Σκύλων, όχι μόνο για αδέσποτα αλλά και για δεσποζόμενα ζώα.
Comments