Ένας δήμαρχος που ζήλευε τον Χότζα

Τι κοινό μπορεί να έχουν ο Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Ενβέρ Χότζα και ο Σπύρος Σταματόπουλος; Σε πρώτη ανάγνωση κανένα, καθώς οι τρεις πρώτοι είναι δικτάτορες, ενώ ο δήμαρχος Σικυωνίων δημοκρατικά εκλεγμένος -και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία- από την κοινωνία της Σικυωνίας.

Και οι τέσσερις, ωστόσο, σε κάποια φάση της πολιτικής διαδρομής τους, χρησιμοποίησαν ανήλικα παιδιά για την ενίσχυση της δημόσιας εικόνας τους και για την αποθέωση του έργου τους.

Εντάξει, δεν φτάσαμε στο σημείο να απαγγέλλουν στον Σπύρο Σταματόπουλο το τραγούδι που έλεγαν στον Χότζα οι μαθητές των σχολείων:

«ΤΑ ΤΙΡΑΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ
Ο λαός είχε συγκεντρωθεί μπροστά στο Παλάτι της Μόρφωσης. Ήταν νέοι και νέες, γερόντοι και γριές. Είχαν έρθει και οι μαθητές των σχολείων. Όταν βγήκε ο σύντροφος Ενβέρ, όλοι φώναξαν:
ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ! ΕΝΒΕΡ ΧΟΝΤΖΑ!
ΚΟΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! ΚΟΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
ΖΗΤΩ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ!
ΟΥΡΡΑΑΑΑ!……
Ένα παιδάκι φώναξε: Θείε Ενβέρ, εγώ σε αγαπώ πολύ!
Εμείς αγαπούμε πολύ τον θείο Ενβέρ!»

Μόλις πριν λίγες μέρες, όμως, ο δήμαρχος (σαν άλλος δήμαρχος της Δρόπολις) επισκέφτηκε ένα δημοτικό σχολείο και μοίρασε στα παιδάκια τα γνωστά …”παγουρίνια” με τον “αγιασμό”. Ύστερα τα έβαλε να τα σηκώσουν ψηλά, πανηγυρίζοντας, ενώ ο ίδιος χαμογελούσε πίσω τους.

Το ερώτημα αν είναι θεμιτό να χρησιμοποιούνται μικρά παιδιά για πολιτικές σκοπιμότητες και για την ενίσχυση της δημόσιας εικόνας ενός οποιουδήποτε προσώπου είναι, θέλω να ελπίζω, ρητορικό. Ασφαλώς, όχι!
Περισσότερο μάς απασχολεί το γεγονός πως ο διευθυντής και οι δάσκαλοι του σχολείου επέτρεψαν να γίνει κάτι τέτοιο.
– Ήταν ενημερωμένοι οι γονείς ότι τα παιδιά τους θα φωτογραφηθούν, όπως προβλέπει το νομικό πλαίσιο; Αν ναι, συναίνεσαν;
– Δεν βρέθηκε ένας να σκεφτεί, “μια στιγμή, για παιδιά μιλάμε, δήμαρχε basta”;
– Δεν βρέθηκε ένας γονιός που να έγινε έξαλλος βλέποντας το παιδί του να αποθεώνει τον ηγέτη;
– Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου είναι ευχαριστημένος με αυτή την φωτογραφία;

Και εν τέλει είναι η εικόνα αυτή έκφραση μιας σύγχρονης αντίληψης για την διοίκηση του δήμου, ή παραπέμπει σε παλαιοκομματικές λογικές που νομίζαμε πως είχαμε αφήσει πίσω;