Niko Pirosmani:Το πασχαλινό αρνί. Πέθανε τον Απρίλιο του 1918 από την πανδημία της γρίπης.

Γέννηση 5  Μαΐου 1862

Θάνατος  20  Απριλίου 1918

Ο Νίκο Πιροσμάνι (Γεωργιανή γλώσσα: ნიკო ფიროსმანი ή Νίκο Πιροσµανασβίλι 1862-1918) ήταν αυτοδίδακτος Γεωργιανός λαϊκός ζωγράφος. Θεωρείται ο Θεόφιλος της Γεωργίας γιατί η ζωή του μοιάζει με αυτή του Έλληνα ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Ο Πιροσμάνι ήταν ένας ζωγράφος πριμιτίφ, ιδιαίτερος, αφανής, σεµνός και περιφρονηµένος.[4] Πέθανε φτωχός, αφήνοντας πολλές ζωγραφιές στους τοίχους των καπηλειών της Τιφλίδας.

Βιογραφία

Ο Πιροσμάνι γεννήθηκε από μια οικογένεια φτωχών αγροτών στο χωριό Μιρζαάνι της επαρχία Κακχέτι στην ανατολική Γεωργία. Η οικογένειά του είχε ένα μικρό αμπελώνα. Σε μικρή ηλικία έχασε τους γονείς του και ανέλαβε την φροντίδα των δύο μεγαλύτερων αδελφών του. Το 1870 μετακομίζει μαζί με τις δύο μεγαλύτερες αδελφές του στην Τιφλίδα. Το 1872 εργάστηκε ως υπηρέτης σε πλούσιες οικογένειες στην Τιφλίδα όπου έμαθε να διαβάζει και γράφει Ρώσικα και Γεωργιανά. Το 1876 επιστρέφει στο χωριό του και εργάζεται ως βοσκός ενώ παράλληλα γίνεται αυτοδίδακτος ζωγράφος. Μια από τις καλλιτεχνικές επιλογές του ήταν η ζωγραφική απευθείας σε μαύρο μουσαμά. Το 1882 πειραματίστηκε ανοίγοντας χωρίς επιτυχία ένα εργαστήριο ζωγραφικής στην Τιφλίδα. Το 1890 εργάζεται στο σιδηρόδρομο και το 1895 εργάζεται για την δημιουργία πινακίδων. Το 1893 γίνεται συνιδρυτής σε μια εταιρία γαλακτοπαραγωγής στην Τιφλίδα από την οποία αποχωρεί το 1901. Σε όλη του την ζωή ο Πιροσμάνι παρέμεινε φτωχός και έκανε συνηθισμένες δουλειές όπως βαψίματα κτηρίων ή ασβεστώματα. Παρόλο που κάποια έργα του απέκτησαν τοπικά μια μικρή δημοτικότητα (περίπου 200 έργα του έχουν επιζήσει) η σχέση του με επαγγελματίες καλλιτέχνες δεν ήταν καλή. Η καλλιτεχνική δημιουργία δεν ήταν η κύρια ασχολία του. Προσπαθούσε κυρίως να κάνει δουλειές ώστε να μπορεί να επιβιώσει.

Οι πίνακες του Pirosmani  επηρεάστηκαν από τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής και του τόπου του. Υπάρχουν πολλά έργα για εμπόρους, καταστηματάρχες, εργάτες και ευγενείς ομάδες. Ο Pirosmani αγαπούσε τη φύση και την αγροτική ζωή. Σπάνια χρησιμοποίησε τοπία της πόλης. Έκανε πολλά  έργα ζωγραφικής. Ο Pirosmani προσελκύστηκε επίσης από ιστορικές προσωπικότητες και θέματα όπως η Shota Rustaveli , η βασίλισσα Tamar , ο Giorgi Saakadze , καθώς και οι συνηθισμένοι Γεωργιανοί και η καθημερινότητά τους.

 Σε αντίθεση με άλλους καλλιτέχνες, δεν είχε ως στόχο μια καθαρή απομίμηση της φύσης και δεν έδινε καμία προσοχή στις λεπτομέρειες. Μερικά από τα έργα του είναι μονόχρωμα .  Οι τοποθετήσεις των μορφών είναι μετωπικές, ενώ τα πρόσωπα δεν παρουσιάζουν συγκεκριμένη διάθεση.