By 
Το Lockheed T-33A Shooting Star, ήταν η «δασκάλα» όλων των Ελλήνων Ικάρων για 50 χρόνια.
Το T-33 ήταν το πρώτο αεριωθούμενο αεροπλάνο που εντάχθηκε στη δύναμη της Αεροπορίας στις 21 Σεπτεμβρίου 1951. Ακολούθησαν επιπλέον παραλαβές τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, κάποια καναδικής κατασκευής. Χρησιμοποιήθηκαν ως εκπαιδευτικά, μέχρι την αντικατάστασή τους από τα T-2E, επιχειρώντας με τις 361, 221και 222 Μοίρες Εφαρμοσμένης Εκπαίδευσης (ΜΕΕ) και τα ομώνυμα Σμήνη, 366, 367 και 368. Για πολλά χρόνια τα T-33 ήταν βαμμένα σε χρώμα ασημί, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70 οπότε βάφτηκαν σε παραλλαγή «Βιετνάμ». Εξαίρεση αποτέλεσαν κάποια αεροπλάνα της 222 ΜEE τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως ρυμουλκά στόχων και ήταν βαμμένα πορτοκαλί. Αποσύρθηκαν στις 19 Ιανουαρίου 2000 όπου είχε συμπληρώσει 450.000 ώρες πτήσεις κι είχε εκπαιδεύσει πάνω από 1.600 Ικάρους!
Ελληνικό Τ-33A αναχαιτίζει Τουρκικό F-16C Fighting Falcon
Αυτό που κάνει την ιστορία δύσκολα πιστευτή αρχικά είναι ο τίτλος της: αναχαίτιση F-16 από Τ-33; Οποιοσδήποτε στο κόσμο, στο άκουσμα της αερομαχίας αυτής ή θα ξεσπούσε σε γέλια ή θα έλεγεαυτό δεν γίνεται. Όμως υπάρχουν πράγματα που δεν περιγράφονται στο flight manual ενός αεροπλάνου. Το να πετάς το αεροσκάφος όχι απλώς με την «αίσθηση» αλλά με ψυχή και υψηλό φρόνημα είναι από αυτά που δεν μαθαίνει κανείς από κάποιο εγχειρίδιο
Η απίστευτη ιστορία, πρωτοφανής στα παγκόσμια δεδομένα, έλαβε χώρα πάνω από το Αιγαίο στις 21 Ιουνίου 1993 ημέρα Δευτέρα επέτειος της καταστροφής των Ψαρών και της μάχης του Κιλκίς-Λαχανά.
Εκείνη την Ιστορική Δευτέρα, ένα εκπαιδευτικό ζεύγος T-33 της 370 ΜΕΕ, με κωδικό «Πίνδος Black» απογειώθηκαν από την Λάρισα, με δυο έμπειρους Κυβερνήτες, ο ένας μάλιστα βετεράνος των F-104G και τους εκπαιδευόμενους Ανθυποσμηναγούς.
Τα T-33A, εκπαιδευτικά, χωρίς ραντάρ και οπλισμό, καθώς πετούσαν 20 έως 40 ναυτικά μίλια ανατολικά-βορειοανατολικά της Σκύρου για την εξάσκηση ελεγκτών αεράμυνας στην αναχαίτιση ακούγεται στα ακουστικά τους η φωνή του συγκυβερνήτη του Νο2.
-«Ωπα, Ωπα, το F-16 ανάμεσα μας το είδατε; Νάτο, νάτο..»
-«Τί είναι αυτό, πες του να κοιτάξει ψηλότερα, τί είναι τούρκικο;» ρωτά με έξαψη στην φωνή ο Ανθυποσμηναγός
-«Κοίτα δεξια σου Κώστα, έχεις ένα αεροπλάνο» ενημερώνει σοβαρά τον Νο.2 ο Αρχηγός.
-«Πούστης» καλεί το ραντάρ ο επισμηναγός «υπάρχει ανάμεσα μας ένα F-16, για κοιτάξτε τι γίνεται»
-«Είναι σε δεξιά στροφή κι έρχεται από εδώ τώρα»
–«Αστον να πιάσει! Αστον να πιάσει! Τούρκικο είναι γαμώ τη φάρα του, γαμώ….» φωνάζει ο «Πίνδος Black 1»
Ο Τούρκος, με την αυτοπεποίθηση της τεχνολογίας κάνει το λάθος να «παίξει» με την 40χρονη «σακαράκα» ή έτσι νόμιζε.
Ο Αρχηγός δίνει εντολή στον απειλούμενο Νο.2
-«Σε ακολουθεί, στρίψε και κατέβαινε»
Και ο ίδιος ρίχνεται ξωπίσω του
–«FOX 2 τον έχω, τον έχω»
Ο Τούρκος αφήνει τον Νο.2 και στρέφει προς τον Νο.1
–«Τον βλέπεις που τον έχω; Είναι στην ώρα 6, την δικιά μας, γ@μ@ το μ@@νι της Ευ@ς»
–«Δεν φεύγει από πίσω»
–«Θα τον κατεβάσω στα μηδέν. Στα μηδέν!»
Και στρέφει το αεροσκάφος σε βύθιση σχεδόν 90 μοιρών, με τις στολές αντι-g να σφίγγουν και οι ενδείξεις να γράφουν 6,5g με όριο του σκάφους τα 6,7g !!
–«Περνάμε τα 5.000 ποδια» ενημερώνει ο συγκυβερνήτης
–«Θα τον γ@μ@σω τον πούστη» βρυχάται ο αρχηγός
Αυτός ο Τούρκος έμπλεξε άσχημα! Ο έμπειρος κυβερνήτης των F-105G ήξερε πως να πετάει χαμηλά, το Τουρκικό F-16 φορτωμένο ακολουθούσε χωρίς να καταλάβει την παγίδα, περιμένοντας το T-33 να καρφωθεί στην θάλασσα.
Εκείνη την ώρα ο αρχηγός του σχηματισμού πατάει αιφνιδιαστικά τα brakes και στρέφει δεξιά με κλίση 90 μοιρών.
Ο Τούρκος ξαφνικά βλέποντας το φρεναρισμένο ελληνικό να γεμίζει το οπτικό του πεδίο, το προσπέρασε , άνοιξε την μετακαύση του F-16 κι έφυγε ταπεινωμένος λίγα μέτρα πάνω από το νερό, καθώς δεν του είχαν μείνει επιλογές, ή θα «στόλαρε» και θα εγκατέλειπε ή θα κάρφωνε στην θάλασσα.
Το Τ-33 κοντεύει να χάσει τα πριτσίνια του αλλά μάταια… Το τουρκικό φεύγει και με ηθικό πλεονέκτημα αλλά όχι τεχνικό συνέχισαν να κυνηγούν το F-16 αλλά όντας ταχύτερο επέστρεψε στην «ασφάλεια» του δικού τους εναέριο χώρου.
–«Α, ρε να μην έχω ένα ίδιο εργαλείο να τους γ@μήσω τη μ@ν@» ωρύεται ο Κυβερνήτης
Πίσω στην Μοίρα επικρατούσε ενθουσιασμός. Στην πίστα τους σηκώνουν θριαμβευτικά στα χέρια, το τηλέφωνο χτυπά ασταμάτητα για συγχαρητήρια, άσε τις δεκάδες επισκέψεις. Οι μηχανικοί πάντως το πρώτο που έκαναν ήταν να ελέγξουν το αεροπλάνο αν έχει «στραβώσει». Δεν βρήκαν τίποτα. Η «Δασκάλα» άντεξε παλληκαρήσια.
Δεν την γνωρίζουν πολλοί αυτή την ιστορία, διότι ο τότε επισμηναγός Γιάννης Κουρατζόγλου εκτός από ψυχωμένος αεροπόρος ήταν και σεμνός, όπως τόσοι άλλοι συνάδελφοί του, όμως είναι αληθινή και είναι η πρώτη αναχαίτιση ενός μαχητικού 3ης γενιάς από ένα παλιό εκπαιδευτικό τζετ της δεκαετίας του ’50.
Με πληροφορίες απο: ptisidiastima.com / pentapostagma.gr
Comments