Δύο καλά κρυμμένα μυστικά έχει μέσα στην αγκαλιά του ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Κορίνθου. Πρόκειται για το Ρωμαϊκό Ωδείο και το Αρχαίο Θέατρο δύο μνημεία που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά ούτε προβεβλημένα –τουλάχιστον όχι όσο ο Ναός του Απόλλωνα ή το Βήμα του Αποστόλου Παύλου. Θα έλεγε κανείς, μάλιστα πως η επιστημονική έρευνα δεν έχει επικεντρωθεί όσο θα έπρεπε ή θα άξιζε στα δύο αυτά μνημεία. Ακόμα χειρότερα, μοιάζει αυτά τα δύο μνημεία να είναι σαν ξεκομμένα από τον ευρύτερο χώρο με τους επισκέπτες να κατευθύνονται είτε στα δύο εμβληματικά μνημεία (Βήμα και Ναό Απόλλωνα), ή στο Μουσείο.
Το Ωδείο βρίσκεται χτισμένο ΒΔ της αγοράς Αρχαίας Κορίνθου, νότια του Θεάτρου και στην πλαγιά του λόφου, δυτικά του ναού του Απόλλωνα. Χτίστηκε το τελευταίο τρίτο του 1ου αι. μ.Χ., είχε χωρητικότητα 3.000 θεατών και μια σκηνή με τρεις εισόδους. Το προσκήνιο φαίνεται ότι έφερε ζωγραφική διακόσμηση και μαρμάρινους κίονες διαφόρων χρωμάτων. Υπήρχε υπόγειος διάδρομος που κατέληγε στην ορχήστρα και χρησιμοποιούνταν από τους ηθοποιούς, αλλά αργότερα μετατράπηκε σε αγωγό για τη συλλογή νερού από το κτίριο.Στο β΄ μισό του 2ου αι. μ.Χ. έγινε ανακατασκευή σε όλο το κτίριο, με έξοδα του Ηρώδου του Αττικού. Η βόρεια πρόσοψη του Ωδείου καλύφθηκε με μάρμαρο. Μια μεγάλη ανοικτή αυλή με κιονοστοιχίες στην ανατολική, δυτική και ίσως βόρεια πλευρά ανεγέρθηκε μεταξύ του Ωδείου και του θεάτρου, ενώνovτάς τα σε ένα ενιαίο σύνολο.
Το 225 μ.Χ. το Ωδείο μετατράπηκε σε αρένα για θηριομαχίες και μονομαχίες. Η σκηνή ήταν πλέον άχρηστη, ενώ η ορχήστρα μεγάλωσε μέχρι το προσκήνιο. Οι κάτω θέσεις του κοίλου αφαιρέθηκαν και ένας κάθετος τοίχος ύψους 2,00 μ. κτίστηκε σε κατώτερο επίπεδο από αυτό των κάτω σειρών των εδωλίων. Στο προσκήνιο στήθηκαν αγάλματα, ενώ εκατέρωθεν της αρένας κτίστηκε από ένα δωμάτιο για τη φύλαξη των θηρίων. Η αυλή και η βόρεια πρόσοψη του κτιρίου καταστράφηκαν στον πρώιμο 4ο αι. μ.Χ. και το υλικό τους χρησιμοποιήθηκε στην τελική ανακατασκευή του προσκηνίου.
Στο τέλος του 4ου αι. επήλθε η τελική καταστροφή του κτιρίου από φωτιά, πιθανόν από την εισβολή των Γότθων του Αλαρίχου.
Θέατρο μεγαλύτερο της Επιδαύρου
Όσο για το Θέατρο βρίσκεται στα ΒΔ της αρχαίας αγοράς και βόρεια του ρωμαϊκού ωδείου. Ανοικοδομήθηκε στα ίχνη ενός παλαιότερου θεάτρου, που η πρώτη του οικοδομική φάση ανήκει στα τέλη του 5ου αι. Το πρώτο αυτό θέατρο δημιουργήθηκε σε φυσικό πρανές με λίθινα εδώλια του κοίλου, αλλά με ξύλινη σκηνή. Το θέατρο έχει συνολικά οκτώ κατασκευαστικές φάσεις.
Η χωρητικότητά του υπολογίζεται ότι έφθασε στους 18.000 περίπου θεατές, ήταν δηλαδή μεγαλύτερο από το θέατρο της Επιδαύρου, που χωρούσε 12-13 χιλιάδες θεατές. Χωριζόταν σε δεκατέσσερις κερκίδες (η Επίδαυρος έχει 12), είχε εξήντα έξι σειρές εδωλίων και το σχήμα του ξεπερνούσε το ημικύκλιο. Τον 1ο αι. μ.Χ. ανακατασκευάστηκε και απέκτησε επιβλητική σκηνή. Το β΄ τέταρτο του 2ου αι. μ.Χ. ανακατασκευάζεται πλήρως και αποκτά τριώροφο προσκήνιο που έφερε τρεις εισόδους αψιδωτής κάτοψης. Το προσκήνιο έφερε γλυπτό ζωγραφισμένο διάκοσμο. Μια ορθογώνια περίστυλη αυλή με σιντριβάνι στη νότια πλευρά κατασκευάστηκε βόρεια του προσκηνίου.
Τον 3ο αι. το θέατρο μετατράπηκε σε αρένα για θηριομαχίες και μονομαχίες. Αφαιρέθηκαν οι πρώτες δέκα σειρές των εδωλίων, ο βράχος λαξεύτηκε στο επίπεδο της ορχήστρας, ενώ ανοιχτήκαν τρεις υπόγειοι χώροι για τους μονομάχους.
Ένας ψηλός τοίχος με τοιχογραφίες, που απεικόνιζαν κυνήγι ζώων, περιέβαλλε την αρένα. Λίγο αργότερα η ορχήστρα και οι πρώτες σειρές των εδωλίων αποκαταστάθηκαν και δημιουργήθηκαν ειδικά συστήματα υδροδότησης τα οποία μπορούσαν να γεμίζουν την αρένα με νερό, για τη διενέργεια πλασματικών ναυμαχιών μεταξύ των μονομάχων. Μετά την καταστροφική εισβολή του Αλάριχου το 396 μ.Χ. στην Κόρινθο, το θέατρο δεν ξαναχρησιμοποιείται. Ορισμένες περιοχές του θεάτρου παραμένουν ακόμα άσκαφτες.
Comments