ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Υποβρύχιο μουσείο προστατεύει την θαλάσσια ζωή στην Μεσόγειο

0

Ένα υποβρύχιο μουσείο μόλις άνοιξε κοντά στο νησί Sainte-Marguerite, έξω από τις ακτές των Καννών στη Γαλλία. Έξι γλυπτά, με την μορφή μάσκας, εγκαταστάθηκαν στον βυθό και έχουν σχεδιαστεί για να ενθαρρύνουν τη θαλάσσια ζωή να επιστρέψει στην περιοχή.

Κάθε κομμάτι είναι κατασκευασμένο από υλικά με ουδέτερο PH και έχει την κατάλληλη υφή επιφάνειας για τη δημιουργία σπιτιών, χώρων αναπαραγωγής και προστατευτικών χώρων για τη θαλάσσια ζωή. Η βυθισμένη έκθεση τοποθετήθηκε ανάμεσα σε τμήματα θαλάσσιας ποσειδωνίας, γνωστής και ως το φυτό του Ποσειδώνα, η οποία σχηματίζει μεγάλα υποβρύχια λιβάδια που αποτελούν σημαντικό μέρος του θαλάσσιου οικοσυστήματος.

Τα φυτά της θάλασσας είναι γνωστά ως «οι πνεύμονες του ωκεανού» επειδή μπορούν να παράγουν τεράστιες ποσότητες οξυγόνου. Οι βάρκες περιορίζονται εκτός της περιοχής τους ώστε να αποτρέψουν τις αγκυρώσεις που καταστρέφουν τα λιβάδια αυτά.

Χρηματοδοτούμενο από το Mairie de Cannes, το έργο χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να αναπτυχθεί. Η τοποθεσία ήταν κάποτε γεμάτη με συντρίμμια όπως παλιούς κινητήρες και αγωγούς, τα οποία καθαρίστηκαν για να ανοίξουν οι δρόμοι για το μουσείο.

Τα πορτραίτα βασίζονται σε μέλη της τοπικής κοινότητας, όπως του του Maurice, ενός 80χρονου ψαρά, και του Anouk, ενός εννιάχρονου μαθητή.

Τί ενέπνευσε τον γλύπτη;
Για τον γλύπτη, Jason deCaires Taylor, το έργο του προορίζεται να είναι μια μεταφορά για τον ωκεανό. “Από την στεριά, βλέπουμε την επιφάνεια, ήρεμη και γαλήνια, ή ισχυρή και μαγευτική. Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια είναι ένα εύθραυστο, καλά ισορροπημένο οικοσύστημα – ένα που συνεχώς υποβαθμίζεται και μολύνεται με την πάροδο των ετών από την ανθρώπινη δραστηριότητα.”

Είναι η πρώτη του εγκατάσταση στη Μεσόγειο, αλλά ο Βρετανός καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει και άλλα φιλικά προς τον ωκεανό έργα τέχνης. Από την παρουσίαση της θαλάσσιας ζωής σε ένα φιόρδ στο Όσλο μέχρι την επισκευή υφάλων στη Γρενάδα που «αποδεκατίστηκε» από τον τυφώνα Ιβάν, το έργο του έχει τοποθετηθεί σε υδάτινα σώματα σε όλο τον κόσμο.

«Γενικά, στόχος μου είναι να αλλάξω τη σχέση μας με τη θάλασσα», λέει ο deCaires Taylor.

Εξηγεί ότι συχνά σκεφτόμαστε τροπικά μέρη όπως κοραλλιογενείς υφάλους όσον αφορά τη διατήρηση, αλλά ότι άλλες λιγότερο εμφανείς υποβρύχιες τοποθεσίες μπορούν να είναι εξίσου όμορφες και ευαίσθητες.

“Κάθε τοποθεσία είχε διαφορετικά περιβάλλοντα και προκλήσεις.”

Aσκίδια και μύδια έχουν ήδη προσκολληθεί στη βάση αυτών των γλυπτών και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον καθαρισμό του νερού σε μια περιοχή μολυσμένη από τη βιομηχανία. Οι επιστήμονες είναι σε θέση να παρακολουθούν την ανάπτυξη της χλωρίδας και της πανίδας που προσελκύουν τα γλυπτά. Προσθέτει ότι η ιδέα είναι κάθε ένα από τα έργα να αποκρυφθούν τελικά από την ανάπτυξη της θαλάσσιας ζωής και στα προηγούμενα έργα του αυτό έχει αρχίσει ήδη να συμβάνει.

Στα Κανάρια Νησιά, για παράδειγμα, ο deCaires Taylor λέει ότι η συνεργασία με ένα τοπικό πανεπιστήμιο έχει δείξει 200% αύξηση της βιομάζας και διαπίστωσε ότι τα “εκθέματα” βοηθούν στην προστασία του βυθού από τα ισχυρά ρεύματα.

[euronews.com]

Ναυαγοί σε ερημονήσι στις Μπαχάμες επέζησαν τρώγοντας καρύδες και… αρουραίους επί 33 μέρες

Previous article

N. Ταγαράς: «Κινούμαστε έγκαιρα για να βρεθεί λύση για τους εργαζομένους στη Διώρυγα»

Next article

You may also like

Comments

Comments are closed.