Μαργαρίτα: Το κοινωνικό θαύμα που συντελείται σε ένα ριάλιτι

Σε μια χώρα που διχάζεται ακόμα και για το τραγούδι που θα στείλουμε στην Eurovision η πάνδημη, απροσχημάτιστη και αυθόρμητη χαρά που γέννησε χτες σε ένα τηλεπαιχνίδι, στο #masterchef, η επιστροφή μιας παίκτριας, της Μαργαρίτας Νικολαΐδου, αγγίζει τα όρια του κοινωνικού θαύματος.

Για όσους δεν ξέρουν –πράγμα μάλλον απίθανο- η Μαργαρίτα Νικολαΐδου είναι παίκτρια στο masterchef. Οι μαγειρικές της ικανότητες, αλλά κυρίως ο αυθορμητισμός της, ο αγνός –σχεδόν παιδικός- χαρακτήρας της, η καλοσύνη της, η αλήθεια της, την κατέστησαν από την πρώτη σχεδόν ημέρα την πιο αγαπημένη παίκτρια στο παιχνίδι και σταδιακά, η αγάπη έγινε λατρεία. «Ήταν η χαρά μέσα στο σπίτι», είπε ένας από τους παίκτες, ενώ όλοι συμφώνησαν πως ήταν το μεγάλο φαβορί να κερδίσει το Master Chef.

Μιλάμε πλέον ξεκάθαρα για την πιο αγαπημένη παίκτρια ριάλιτι παιχνιδιού όλων των εποχών, η οποία βίωσε την ένταση και την ακρότητα των συναισθημάτων στον απόλυτο βαθμό μέσα σε μία εβδομάδα. Την περασμένη Δευτέρα κέρδισε τα 10.000 ευρώ στο Silver Award: «Δεν ξέρω πώς τα σκαρφίστηκες, αλλά τα πιάτα σου αν τα έτρωγα σε εστιατόριο θα καλούσα σίγουρα τους σεφ να ρωτήσω πώς τα έφτιαξαν. Είσαι γεννημένη να κάνεις αυτό που κάνεις. Είσαι ταλέντο», της είπε ο chef Αθηναγόρας Κωστάκος που στη δοκιμασία των πιάτων την αποκάλεσε «όπλο».

Και στο tweet τις έγραψαν: “Γελάς και είναι σαν να κερδίσαμε όλοι μαζί τα 10.000 ευρώ“.

Πέντε μέρες μετά, το Σάββατο, έφτασε στο ναδίρ. Η αποχώρησή της «σπάραξε» το twitter όπου έγιναν περισσότερα από 12.000 tweets σε 3 ώρες, όλα αποθεωτικά και φορτισμένα συναισθηματικά. Τα λόγια που είπαν γι αυτήν, όταν αποχώρησε, οι τρεις κριτές δεν έχουν ξανακουστεί στους πέντε κύκλους του masterchef:

Ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος ξεκίνησε λέγοντας: «Είναι πολύ σημαντικό αυτό που έχεις δώσει, ως άνθρωπος, στον διαγωνισμό. Για εμάς είσαι δύο πράγματα. Μία πολύ καλή μαγείρισσα και ένας καταπληκτικός άνθρωπος».

«Είσαι από τις πιο δυνατές μαγειρικές προσωπικότητες που έχω δει στο MasterChef ως τώρα. Έχεις δημιουργικότητα απίστευτη, έχεις τεχνική και έχεις και κάτι άλλο που δε μαθαίνεται, Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Είναι το ότι φαντάζεσαι τη γεύση. Είναι ένα ταλέντο έμφυτο. Ειλικρινά σου λέω ότι σε θαυμάζω. Θα πας πάρα πολύ μπροστά στη ζωή σου», είπε ο Πάνος Ιωαννίδης.

«Θεωρώ τιμή μου τα πιάτα που δοκίμασα από εσένα. Δεν το έχω ξανανιώσει στις 5 σεζόν του MasterChef, δεν ξέρω τι έμπνευση έχεις. Προσωπικά σε ευχαριστώ», πρόσθεσε ο Σωτήρης Κοντιζάς.

Χτες η επιστροφή της στο παιχνίδι πανηγυρίστηκε όπως το Euro 2004.

Το σημαντικό δεν είναι μόνο η ένταση των συναισθημάτων, όσο η πανθυμία. Δεν υπάρχει προηγούμενο να φεύγει από το παιχνίδι το μεγάλο φαβορί για να το κερδίσει και οι ίδιοι οι συμπαίκτες/αντίπαλοί της να γίνονται “χίλια κομμάτια”. Και μετά, όταν αυτή ξαναγυρίζει, να πανηγυρίζουν μαζί της και να μοιράζονται την χαρά της, αν και γνωρίζουν ότι επιστρέφει εκείνη που είναι πολύ πιθανόν να τους πάρει το επίζηλο έπαθλο.

Μιλήσαμε παραπάνω για κοινωνικό θαύμα.

Καταρχάς θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως –είτε μας αρέσουν είτε όχι- τα ριάλιτι είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας. Όλοι ξέρουμε πως αντλούν την δύναμή τους από την ένταση και την αντιπαράθεση. Το «μίσος», αληθινό ή προσποιητό. Τους καβγάδες. Ακόμα και το ίδιο αυτό τηλεπαιχνίδι το Masterchef, αντλεί μεγάλο μέρος της δύναμής του και της επιτυχίας του όχι μόνο από την Μαργαρίτα, αλλά και από την Μαρίνα που είναι η ακριβώς αντίθετη περσόνα. Εξαιρετική μαγείρισσα, αλλά απόλυτα μισητή για όλη –σχεδόν- την Ελλάδα, απόλυτα μισητή για όλους –σχεδόν- τους συμπαίκτες της, αδιάφορη –για τον χαρακτήρα της- από τους κριτές.

Τα ριάλιτι κινούνται πάνω σε έναν άξονα: «κακός-χειρότερος». Ο επιταχυντής των εξελίξεων είναι οι ίντριγκες, οι τσακωμοί και τα πηγαδάκια. Στο φετινό MasterChef η Μαργαρίτα κατάφερε να μετακινήσει τον άξονα από το «κακός – χειρότερος» στον άξονα «κακός-καλός». Και το έκανε με τρόπο βαθιά ανθρώπινο, αυθόρμητο και ειλικρινή. Ο επιταχυντής των εξελίξεων δεν είναι πια μόνο η τοξικότητα, αλλά και τα αθώα πειράγματα. Δεν είναι μόνο τα «μούτρα», αλλά και τα πηγαία γέλια.

Το μήνυμα που βγαίνει από το παράδειγμα της Μαργαρίτας (αλλά και τους Παύλου, του Τζιοβάνι και της Λίας) είναι πως μπορείς να μετέχεις σε ένα τηλεπαιχνίδι και να είσαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, που δεν βρίζει, δεν γκρινιάζει, δεν λέει κακίες για τους άλλους, δεν προσβάλλει. Που βγαίνει στην τηλεόραση όπως είναι ο ίδιος,  όχι όπως τον θέλει η τηλεόραση. Είναι να απορείς πως επέτρεψε το σενάριο ενός ριάλιτι τέτοιους ανθρώπους…

Αλλά εδώ μπαίνει ο παράγοντας κοινό. Για το οποίο, ίσως –λέω, ίσως- έχουμε λάθος εντύπωση πως επιδιώκει μόνο «αίμα και σπέρμα». Ίσως –λέω, ίσως- έχει μπουχτίσει από αυτά. Ίσως –λέω, ίσως- θέλει περισσότερο κανονικούς ανθρώπους. Ανθρώπους σαν αυτούς που θα ήθελες για φίλους, όπως η Μαργαρίτα και ο Παύλος. Που, όταν τους συναντάς στον δρόμο, μετά δεν χρειάζεται να ψάχνεις στην πλάτη σου. Που γελάνε με την καρδιά τους. Που δεν παίρνουν σοβαρά τον εαυτό τους. Που δεν θέλουν να κερδίσουν με κάθε μέσο και τίμημα –ειδικά με τίμημα την ψυχή τους.

Ίσως –λέω ίσως- η μεγαλύτερη συνεισφορά της Μαργαρίτας στο φετινό ΜasterChef να είναι αυτή ακριβώς. Ότι τα κανάλια θα αποφασίσουν να δίνουν λίγο περισσότερο χώρο σε ανθρώπους και παίκτες που θα κουβαλάνε μαζί τους την ευγένεια, την τρυφερότητα, το ευ αγωνίζεσθαι, τις γλυκές κουβέντες, το γέλιο και την χαρά.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι που όλο και χάνονται, όλο και λείπουν όλο και σπανίζουν. Όταν τους βρίσκουμε, ας τους βλέπουμε όσο γίνεται περισσότερο. Έστω και στην τηλεόραση, έστω και σε ριάλιτι. Χρειαζόμαστε λίγη γλύκα στην ζωή μας…