“36 χρόνια είμαι φυλακισμένος, χωρίς έγκλημα.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια πολλοί άνθρωποι μας επισκέφθηκαν. Άλλοι να πάρουν φωτογραφίες, άλλοι από φιλολογική άποψη να δουν ένα είδος ανθρώπων αλλιώτικο.
Γιατί άλλοι θέλουνε να μας δείξουν απέχθεια και άλλοι τη συμπόνια.
Εμείς όμως δε θέλουμε ούτε να μας απεχθάνονται, ούτε να μας συμπονούνε. Εμείς έχουμε ανάγκη από το ωραίο αίσθημα, την αγάπη.
Επαμεινώνδας Ρεμουντάκης 1914-1978
έγκλειστος χανσενικός και ακτιβιστής
Βορειοανατολικά της Κρήτης και απέναντι από την ξακουστή Ελούντα υπάρχει “Το Νησί“. Η Σπιναλόγκα έχει πολλές ιστορίες να πει.
Για τους Ενετούς ήταν φρούριο, για τους Τούρκους πασάδες ήταν ο τόπος που έκρυβαν τα χαρέμια τους, γυναίκες όμορφες, πέπλα, ναργιλέδες και λουτρά μαρμάρινα… και το 1903 η Σπιναλόγκα έγινε το νησί των λεπρών, απόφαση επίσημη της Κρητικής πολιτείας.
Για πολλά χρόνια η Σπιναλόγκα μόνο φόβιζε, κανείς άλλωστε δεν ήθελε να θυμάται, η Βικτώρια Χίσλοπ όμως το 2001 έγραψε “Το Νησί”, ένα παγκόσμιο best seller και μας γνωστοποίησε τις νεότερες γενιές με μια διαφορετική οπτική, τι γινόταν σε αυτό το νησί των 85 στρεμμάτων, πριν από ούτε εκατό χρόνια.
















(ΓεωΓΡΑΦΙΚΟΙ) |
Comments