Με έναν συγκινητικό τρόπο ο Μιχάλης Παπαμανωλάκης, συνδιαχειριστής της σελίδας “ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ“, που είχε δημιουργήσει ο Γιάννης Παπαδάκης αποχαιρέτησε τον φίλο του, περιγράφοντας πως γνωρίστηκαν, αλλά και δίνοντας την διάσταση που όλοι ξέραμε στον χαρακτήρα του Γιάννη, που ήταν πράγματι -όπως το λέει και ο κ. Παπαμανωλάκης- ένα μεγάλο παιδί.
Δεν είναι ούτε δυο χρόνια που απέκτησα έναν απ΄ τους τελευταίους φίλους μου και δυστυχώς ο πρώτος που έχασα. Συνήθως οι φιλίες αρχίζουν να χτίζονται την περίοδο της ενηλικίωσης και της εφηβείας και όχι όπως την χτίσαμε εμείς.
Ξαφνιάστηκα όταν ένας άγνωστος μέσα στη μέση του δρόμου, μου άπλωσε το χέρι και μου είπε: “Γεια σου είμαι ο Παπαδάκης ο διαδικτυακός σου φίλος”! Μετά όταν έχεις να κάνεις με ένα μεγάλο παιδί όπως ήταν ο Γιάννης, όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Υπήρξε εμπιστοσύνη, αμοιβαία αφοσίωση, κατανόηση, ειλικρίνεια αλλά και πειράγματα μεταξύ μας λες και γνωριζόμασταν από παιδιά! Μ΄ έκανε μάλιστα και συνδιαχειριστή στην ομάδα, χωρίς καν να με ρωτήσει!
Η συνάντηση με τον Γιάννη, μού έφερνε ψυχική υγεία, γαλήνη και ήταν χαρά μου να τον ακούω να μου διηγείται ιστορίες. Τα χωρατά ή πειράγματα, σε όποιον ή όποια περνούσε από μπροστά μας, θα μου μείνουν αξέχαστα.
Σύντομα ήρθαν και οι κοντινές βόλτες στα πέριξ, για να φωτογραφίσουμε ή να βιντεοσκοπήσουμε. Δυστυχώς τα όνειρα να κινηματογραφήσουμε τον καθαρισμό της διώρυγας έσβησαν ξαφνικά. Δεν θα το κάνω μόνος μου Γιάννη, γιατί ξέρω καλά, ότι θα είσαι εκεί και θα κάνεις το δικό σου ρεπορτάζ για να το δείξεις στους αγγέλους.
Comments