Ολοκληρώνεται η παρέμβαση στο αισθητικό δάσος του Πευκιά – η ιστορία του

Στην σταδιακή ολοκλήρωση της παρέμβασης της περιφέρειας στο αισθητικό δάσος του Πευκιά στο Ξυλόκαστρο, αναφέρθηκε με ανάρτησή του, ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας.

“Βαίνει προς ολοκλήρωση η παρέμβαση της Περιφέρειας Πελοποννήσου στο αισθητικό δάσος Πευκιά στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας.

Η παρέμβαση, ύψους 756.492 ευρώ περιλαμβάνει εργασίες προστασίας, ανάπλασης και ανάδειξης του δάσους.

Πρόκειται για ένα από τα δεκαεννέα αισθητικά δάση της χώρας μας, με συνολική έκταση 275 στρέμματα, το οποίο περιλαμβάνει δέντρα που υπερβαίνουν σε ηλικία τα 300 χρόνια, ενώ στο οικοσύστημά του βρίσκουν καταφύγιο σπάνια ενδημικά είδη χλωρίδας.

Η φύση είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού και της ιστορίας μας”, αναφέρει ο κ. Νίκας στην ανάρτησή του.

Η ιστορία του Δάσους – Πως δημιουργήθηκε, ποιους ενέπνευσε

Το Δάσος του Πευκιά δημιουργήθηκε για λόγους αισθητικής, (καθώς έχουν φυτευτεί και μη αυτόχθονα είδη), ωστόσο, θεωρείται και φυσικής προέλευσης. Έχει μήκος 1760μ. και πλάτος από 80 έως 220μ. ενώ καλύπτει συνολική έκταση 243,5 στρεμμάτων. Η ηλικία του υπολογίζεται στα 140 έτη.

Χαρακτηρίστηκε “Δάσος” το 1926 και “Αισθητικό Δάσος” το 1974. Διακρίνεται για την ομορφιά του και είναι γνωστό ότι ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης αναφερόταν στο συγκεκριμένο δάσος στο στίχο του “το πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας” (ποίημα Ύπνος της συλλογής “Νηπενθή”, ακούστε το εδώ με την φωνή του Δημήτρη Χορν). Αν και δεν καταγόταν από την περιοχή, εδώ ήταν η μόνιμη κατοικία του παππού του.

Το δάσος υπήρξε πηγή έμπνευσης και για τον Άγγελο Σικελιανό, ο οποίος είχε χτίσει στο ένα άκρο του εξοχική κατοικία, η οποία διασώζεται ως σήμερα. Η κατασκευή της βίλας που σχεδίασε ο ίδιος ο ποιητής, ολοκληρώθηκε το 1916, όπου μαζί με την αμερικανίδα πρώτη του σύζυγο, Έυα Πάλμερ, φιλοξένησαν σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Κώστας Καρυωτάκης και ο Νίκος Καζαντζάκης. 

Το χαρακτηριστικότερο δέντρο του δάσους είναι η χαλέπιος πεύκη, απαντώνται ωστόσο 83 είδη φυτών, όπως σχίνος, μυρτιά, λυγαριά, πρίνος, αρμυρίκι, μοσχοϊτιά, ασπάλαθος, ράμνος, κουκουναριά, κυπαρίσσι, κουτσουπιά, χαρουπιά, φοινικικός κέδρος, κουμαριά, πικροδάφνη, πλάτανος, μηδική, αγριελιά, δάφνη απόλλωνος, ευκάλυπτος, τραχεία πεύκη, θαλάσσια πεύκη, γλαυκό κυπαρίσσι, αγγελική, κυανόφυλλη ακακία, αλπίζια. Κάποια από τα είδη αυτά φυτεύτηκαν σε διαφορετικές περιόδους.

Διαθέτει δίκτυο μονοπατιών, που καθιστά ιδιαίτερα ευχάριστη και εύκολη την πεζοπορία, ενώ φιλοξενεί και τρία αναψυκτήρια, το μεγαλύτερο και πληρέστερο εκ των οποίων ανήκει στον Ε.Ο.Τ. (Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού). Διαθέτει επίσης υποδομές ύδρευσης και πυρόσβεσης (πυροσβεστικοί κρουνοί).