By 
Η ανάμνηση του τουριστικού περίπτερου στην πλατεία του Φλοίσβου είναι εξαιρετικά ισχυρή για τους περισσότερους 50άρηδες (και μεγαλύτερους). Έτσι, η 14η προγραμματική δέσμευση του Νίκου Σταυρέλη για την κατασκευή ενός νέου τουριστικού περίπτερου στον ίδιο χώρο, αλλά σε διαφορετικό σημείο ήταν επόμενο να προκαλέσει συζητήσεις.
Ο επικεφαλής της Πνοής Δημιουργίας σημειώνει σε ανάρτησή του, ότι “πρόθεσή μας είναι η κατασκευή νέου στο Φλοίσβο και συγκεκριμένα στη νότια πλευρά αυτής, έναντι της Λέσχης Αξιωματικών. Εκτίμησή μας είναι ότι με τη δημιουργία του περιπτέρου θα δοθεί ζωντάνια στην πλατεία και στην παραλιακή αυτή ζώνη της Κορίνθου . Καιρός είναι να στρέψουμε το πρόσωπο της πόλης στη θάλασσα.
Ο κ. Σταυρέλης υπόσχεται ότι “θα προηγηθεί δημόσια διαβούλευση με φορείς και πολίτες ώστε να δοθεί η κατεύθυνση ως προς το τι θα εκπροσωπεί στην πόλη της Κορίνθου το κτίριο. Η θέση του και μόνο καθιστά αναγκαία την ορθή επιλογή της συνολικής κατασκευής. Θέλησή μας είναι να δημιουργηθεί όχι ένα απλό κατάστημα αλλά ένα σύμβολο το οποίο θα μείνει στις καρδιές των επισκεπτών και των δημοτών. Η πόλη της Κορίνθου με την αντίστοιχη προσοχή που θα δείξουμε στα Καλάμια, στην Ιερατική και στην Ποσειδωνία θα αγκαλιάσει ξανά τη θάλασσα“.
Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα του έργου, ο επικεφαλής της Πνοής Δημιουργίας αναφέρει:
1. Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την εκπόνηση πλήρους μελέτης (αρχιτεκτονικής, στατικής, ηλεκτρομηχανολογικής) (1 έτος).
2. Δημοπράτηση κατασκευής του έργου (απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, Οικονομικής Επιτροπής κατάρτισης όρων, κατακύρωσης αποτελέσματος, κλπ) (6 μήνες)
3. Συμβασιοποίηση του έργου (Ελεγκτικό Συνέδριο, σύμβαση) (3 μήνες)
4. Έκδοση οικοδομικής άδειας (2 μήνες)
5. Κατασκευή του έργου (6 μήνες)
6. Παράδοση σε χρήση του τουριστικού περιπτέρου (2,5 έτη από την ανάληψη της νέας Δημοτικής Αρχής).
Η ανάρτηση Σταυρέλη συγκέντρωσε αρκετές θετικές αντιδράσεις και σχόλια, ωστόσο, εκφράστηκαν και αντιρρήσεις. Μία από αυτές ανήκε στον αρχιτέκτονα Βασίλη Αυλωνίτη, ο οποίος εκφράζεται θετικά με την κατασκευή του αλλά όχι στον συγκεκριμένο χώρο (απέναντι από την Στρατιωτική Λέσχη) και όχι με την ιδιότητα (καφέ) που είχε τότε.
“Το Τουριστικό τότε και τώρα”, έχει τίτλο η ανάρτησή του και συνεχίζει.
“Όταν υπήρχε το Τουριστικό δεν υπήρχαν: οι πέργκολες επί της Δαμασκηνού, ο Πήγασος, το πιατομάνι γύρω του, το μπούστο του Βενιζέλου, η παιδική χαρά, το Θέατρο / Πανεπιστήμιο. O χώρος ήταν ανοιχτός από το Λαϊς μέχρι την Στρατιωτική λέσχη. Προσβάσιμος σε όλους για την γνωστή “βόλτα”! Όλα τα παραπάνω έγιναν, η θέα, όμως, έκλεισε.
Αν γίνει το κτίριο μπροστά στην στρατιωτική λέσχη δεν θα κλείσει περισσότερο η θέα; Πώς θα στρέψουμε το πρόσωπο της πόλης στη θάλασσα όταν χτίζουμε πάνω στην θάλασσα; Όταν, σε αντίθεση με την κοινή λογική, όλο και κλείνουμε τους ορίζοντες της πόλης;
Ναι στο Τουριστικό Όχι στην χωροθέτηση του εκεί.
Όχι κτίριο πάνω από το μοναδικό γρασίδι του Φλοίσβου!
Ο χώρος δίπλα στο θέατρο και ανάμεσα στις πέργκολες και το πάρκιγκ, για ένα σεμνό μονοόροφο κτίριο (σαν το παλιό Τουριστικό) οργανικά δεμένο με το περιβάλλον του, είναι, νομίζω, μιά καλύτερη επιλογή ως προς την χωροθέτηση. Το που ακριβώς να το σκεφτούμε…
Ναι στο Τουριστικό, όχι όμως μιά άλλη καφετέρια εκεί.
Θα πρέπει να “δούμε” το Τουριστικό ως μιά προέκταση του θεάτρου. Θα πρέπει να “δούμε” το Τουριστικό ως ένα πολυχώρο κοινωνικής δικτύωσης, εκδηλώσεων τέχνης, πολιτισμού, ανοιχτό στον κόσμο, ανοιχτό στον ορίζοντα και στην θάλασσα. Ο καφές & τα τραπεζάκια έξω είναι τριτεύον θέμα.
Ναι στο Τουριστικό με προστιθέμενη αξία όμως για τον Φλοίσβο και την πόλη και όχι ως αναβίωση ενός “ενδόξου παρελθόντος” που μόνοι μας καταστρέψαμε μαζί με το Μαϊάμι!
Comments