ΧΙΤΛΕΡ: Εκατό χρόνια από το Πραξικόπημα της Μπυραρίας

100 χρόνια σήμερα από το “Πραξικόπημα της Μπυραρίας” στο Μόναχο, την απόπειρα του Χίτλερ να καταλύσει τη δημοκρατία της Βαϊμάρης και να καταλάβει την εξουσία.

Το σχέδιο της 8ης Νοεμβρίου 1923 προέβλεπε τη σύλληψη από τα Τάγματα Εφοδου των Ναζι, όλης της βαυαρικής ηγεσίας που βρισκόταν μαζεμένη στην μπυραρία Löwenbräukeller (ΦΩΤΟ), για μια μεγάλη εκδηλωση.

Εν συνεχεία θα ακολουθούσε η αποσκίρτιση ενός μέρους τους γερμανικού στρατού που θα συνεργαζόταν με τους Ναζί και έχοντας τον έλεγχο της Βαυαρίας, σταδιακά ο Χίτλερ θα επέκτεινε την εξουσία του σε όλη τη Γερμανία.

Το πραξικόπημα απέτυχε, καθώς η γερμανική κυβέρνηση αντέδρασε και η αστυνομία με τον στρατό διέλυσαν την επιχείρηση που είχε σκηνοθετήσει ο Χιτλερ και οι συνεργάτες του.

Παρά το μεγεθος του εγκλήματος, ωστόσο, και τα θύματα της συμπλοκής, η όλη υπόθεση τον Χίτλερ δεν τον έβλαψε και πολύ, καθώς η ανοησία και η αβλεψία της τότε πολιτικής τάξης αποδειχθηκαν οι καλύτεροι σύμμαχοί του.

Η δίκη του Χίτλερ εξελίχθηκε σε πολιτικό σόου. Αγόρευε ανενόχλητος, οι αγορεύσεις του αναδημοσιεύονταν σε όλες τις εφημερίδες της εποχής, οι υποστηρικτές του έκαναν κερκίδα μέσα στο δικαστήριο.

Οι συμπάθειες και η επιρροή που είχε ήδη στη Βαυαρία οδήγησαν σε μια ιδιαίτερα επιεική ποινή, 5 χρόνια φυλάκιση (τα οποία στην πορεία μειώθηκαν σε 8 μήνες και πρόστιμο). Την εξέτισε στις φυλακές του Λάντσμπεργκ, σε ένα κελί με όλες τις ανέσεις μέσα στο οποίο υπαγόρευσε στον Ρουντολφ Ες το βιβλίο του “Ο αγών μου”.

Όταν ο Χίτλερ βγήκε από τη φυλακή, αντί να είναι ένας ταπεινωμένος καταδικασμένος πραξικοπηματίας ήταν ένας γνωστός σε πανγερμανικό επίπεδο πολιτικός, κάτι που τον διευκόλυνε να διεκδικήσει και εν τέλει να κατακτήσει την εξουσία μετά από από 9 χρόνια μέσω της λαϊκής ψήφου.

Μια ωραία ιστορία είναι αυτή που συνέβη την ώρα της συμπλοκής με την αστυνομία. Ενώ οι Ναζί ήταν σε παράταξη πιασμενοι αγκαζέ, οι αστυνομικοί τους πυροβόλησαν. Ο Χίτλερ πέφτοντας στο έδαφος (παρασυρόμενος από τον διπλανό του που δέχτηκε σφαίρα) έβγαλε τον ώμο του και από τους πόνους υποχώρησε, τράπηκε σε φυγή και μπηκε σε ένα αυτοκινητο του κόμματος. Βλέποντας τον ηγέτη να την κοπανάει, οι Ναζί τα έχασαν, διασκορπίστηκαν και η αστυνομία τους διέλυσε.

Επειδή αυτό αποτελούσε στίγμα στην πορεία του “αδάμαστου” Φύρερ, οι Ναζί ιστορικοί ανέλαβαν τον καλλωπισμό της υπόθεσης κατασκευάζοντας το αφήγημα ότι ο Φυρερ πήγε στο αυτοκίνητο για να βάλει μέσα ένα μικρό παιδί που ειχε τραυματιστεί δίπλα του την ώρα της συμπλοκής. Τίποτα τέτοιο φυσικά δεν είχε συμβεί.

Μετά την κατάληψη της εξουσίας από το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα τον Ιανουάριο 1933, οι νεκροί του Πραξικοπήματος θεωρήθηκαν “οι πρώτοι μάρτυρες” του νέου καθεστώτος. Σε κάθε επέτειο οργανωνονταν τιμητικές εκδηλώσεις ενώ κατασκευάστηκε ειδικο μνημειο για τα θύματα από την πλευρά των Ναζι. Μετά την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας η συμμαχική επιτροπή που διοικούσε το Μόναχο διέταξε την κατεδάφιση του μνημειο και στη θέση του ανεγέρθη μια πλάκα με τα ονόματα των αστυνομικών και στρατιωτών που επεσαν την ημέρα του πραξικοπήματος.