By 
Η διάνοιξη ενός νέου δρόμου κοντά στα διόδια έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στον Δήμο Λουτρακίου. Η δημοτική αρχή αναζητά λύσεις για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής του Καλαμακίου μετά την κατεδάφιση της γέφυρας κοντά στον Ισθμό. Η ανάγκη για νέες διαδρομές είναι επιτακτική, καθώς οι κάτοικοι αναγκάζονται να διανύουν καθημερινά 25-30 χιλιόμετρα για να μεταβούν στην Κόρινθο ή το Λουτράκι.
Η Αρνητική Στάση της Ολυμπίας Οδού
Η Ολυμπία Οδός αντιτίθεται στην πρόταση της δημοτικής αρχής και πόλων κατοίκων, όπως ο Θύμιος Σακελλάρης, για την δημιουργία νέου κόμβου, επικαλούμενη ζητήματα ασφάλειας. Οι επιπλέον κόμβοι απαιτούν μελέτες και σχεδιασμό, συμπεριλαμβανομένων λωρίδων επιβράδυνσης και επιτάχυνσης, κάτι που θεωρείται περίπλοκο και χρονοβόρο. Η εταιρεία προειδοποιεί ότι οποιαδήποτε βιαστική κατασκευή θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των οδηγών και να προκαλέσει σοβαρά ατυχήματα.
Το μόνο μέτρο που ισχύει σήμερα
Ο Δήμαρχος Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων, Γιώργος Γκιώνης, ανακοίνωσε πρόσφατα τη δωρεάν διέλευση των οχημάτων των δημοτών από τα διόδια, ως προσωρινό μέτρο για την ανακούφιση των πολιτών.
Η Σχολή Μηχανικού και η λύση της γέφυρας Μπέλεϊ
Σε μια προσπάθεια να βρεθεί άμεσα λύση η δημοτική αρχή, σε συνεργασία με τη Σχολή Μηχανικού, εξετάζει με τη Σχολή Μηχανικού, την κατασκευή και τοποθέτηση μιας γέφυρας Μπέλεϊ στο σημείο που κατεδαφίστηκε η προηγούμενη ή σε κάποιο άλλο σημείο. Αυτή η λύση θεωρείται άμεση και οικονομικά αποδοτική, με στόχο τη σύνδεση των δύο πλευρών του ισθμού χωρίς την ανάγκη παράκαμψης μέσω Αγίων Θεοδώρων.
Ιστορικό και Χρήση της Γέφυρας Μπέλεϊ στην Ελλάδα
Η γέφυρα Μπέλεϊ, που σχεδιάστηκε από τον Βρετανό μηχανικό Ντόναλντ Μπέλεϊ, διακρίνεται για την ταχεία εγκατάστασή της και την ανθεκτικότητα της, ακόμη και για στρατιωτική χρήση. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επιτρέποντας τη γρήγορη μετακίνηση στρατευμάτων και βαρέων οχημάτων. Στην Ελλάδα, οι γέφυρες Μπέλεϊ άρχισαν να χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του ’40, ιδίως σε περιοχές με μεγάλους ποταμούς όπως η Ήπειρος και η Δυτική Μακεδονία.
Οι γέφυρες Μπέλεϊ φέρουν το όνομα του δημιουργού τους, του Βρετανού μηχανικού Ντόναλντ Μπέλεϊ (Donald Bailey), που κάνοντας το χόμπι του πραγματικότητα και ξεκινώντας να φτιάχνει μοντέλα γεφυρών, κατάφερε να δημιουργήσει μια γέφυρα, που στηνόταν γρήγορα, είχε υψηλή αντοχή για να τη διαβαίνουν τανκς και έγινε πολύ δημοφιλής στον βρετανικό και τον αμερικανικό στρατό.
Η όλη κατασκευή μοιάζει με ένα μεγάλο παζλ τύπου LEGO καθώς τα κομμάτια είναι έτοιμα και στήνονται. Αρχικά κατασκευάζεται στη μία πλευρά ενός ποταμού ένας πρόβολος, εκείνο δηλαδή το τμήμα που προηγείται της γέφυρας. Μόλις αυτό γίνει, με τέτοιο τρόπο ώστε η κατασκευή να μην βυθίζεται στο άνοιγμα, αυτή ωθείται προς την απέναντι πλευρά και όταν πια φτάσει εκεί, αποσυναρμολογείται ο πρόβολος και η γέφυρα είναι έτοιμη.
Σε ό,τι αφορά τη διαχρονική παρουσία των γεφυρών Μπέλεϊ στην Ελλάδα, οι πρώτες άρχισαν να στήνονται στα τέλη της δεκαετίας του ’40 στις περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας, όπου λόγω μορφολογίας του εδάφους και της ύπαρξης μεγάλων ποταμών, οι ανάγκες ήταν μεγαλύτερες.
Οι γέφυρες έπαιξαν ρόλο και στις πολεμικές επιχειρήσεις, καθώς μετά την ανατίναξη της σιδηροδρομικής και της οδικής γέφυρας στον ισθμό της Κορίνθου από τους Γερμανούς το 1944, η οδική γέφυρα ανακατασκευάστηκε το 1947 από τη Σχολή Μηχανικού του Ελληνικού Στρατού με υλικό τύπου Μπέλεϊ.
Συμπέρασμα
Η διάνοιξη ενός νέου δρόμου κοντά στα διόδια του Λουτρακίου είναι ένα κρίσιμο ζήτημα που απαιτεί λεπτομερή σχεδιασμό και συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων. Η προσωρινή λύση της δωρεάν διέλευσης από τα διόδια προσφέρει κάποια ανακούφιση, αλλά η κατασκευή μιας γέφυρας Μπέλεϊ μπορεί να αποτελέσει μια πιο μακροπρόθεσμη και βιώσιμη λύση για την περιοχή με την προϋπόθεση οτι το προσωρινό δεν θα γίνει μόνιμο όπως έγινε με την βυθιζόμενη γέφυρα στα Ίσθμια .
ΠΗΓΗ: SFEDONA.GR
Comments