By 
Δεκάδες ηγέτες απο όλο τον κόσμο παραβρεθηκαν στην τελετή αναστήλωσης της Παναγίς των Παρισίων, μετά την πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοκληρωτικά τον ιστορικό ναό της πόλης του φωτός. Ωστόσο ελάχιστοι παρατήρησαν ότι από την τελετή έλειπε ένας, αλλά ο σημαντικότερος όλων για την περίσταση: ο Πάπας.
Στη Γαλλία πολλοί διερωτώνται για τους λόγους της απουσίας του. Όχι τις τυπικές δικαιολογίες, αλλά τους πραγματικούς λόγους. Και αυτοί είναι μάλλον η ελαφρώς “ψυχρή” σχέση αυτής της καθολικής χώρας με το Βατικανό. Ιστορικά ψυχρής, που δεν έχει καμία σχέση με τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους που έγινε πριν από έναν αιώνα.
Οι Γάλλοι βασιλιάδες αισθάνονταν ανέκαθεν πολύ ισχυροί για να εξαρτώνται από τη βούληση του Πάπα και δεν ανέχονταν την ανάμιξή του στα εσωτερικά της χώρας, όπως συνέβαινε σε άλλες καθολικές χώρες. Οι εντάσεις στις σχέσεις των δυο πλευρών εμφανίστηκαν πολύ παλιά, από τα βάθη του Μεσαίωνα. Έφτασαν δε στο αποκορύφωμά τους όταν ο Φίλιππος, ο αποκαλούμενος “Ωραίος”, (Philippe le Bel), κάπου στα 1300, απαγόρευσε στον Πάπα να διορίζει τους επισκόπους της Γαλλίας. Από την εποχή εκείνη τους διόριζε ο Βασιλιάς, εγκαινιάζοντας την πρώτη ιστορικά περίπτωση διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους. Υπήρξαν και άλλα γεγονότα, μέχρι την εποχή του Ναπολέοντα, ο οποίος φυλάκισε τον Πάπα της δικής του εποχής για να τον συνετίσει!
Έτσι εξελίχθηκε η επεισοδιακή αυτή σχέση Γαλλίας-Βατικανού, για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου ο Πάπας βρήκε μια πρόφαση για να μην παραστεί στο άνοιγμα του δεύτερου μεγαλύτερου χριστιανικού ναού στον κόσμο. Εξάλλου είναι γνωστό ότι για την Εκκλησία, η μνήμη μετριέται με βάθος χιλιετίας.
Comments