By 
Απόφαση σε σκληρή γλώσσσα κατά της Ελλάδας εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με αφορμή τις διαδικασίες και τις αποφάσεις, που εκδίδουν τα δικαστήρια για την αποζημίωση λόγω των χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών. Η υπόθεση αφορούσε καθαρίστρια νοσοκομείου που περίμενε 18 έτη, 9 μήνες και 18 ημέρες σε τρεις βαθμούς δικαιοδοσίας (!) για μια δικαστική απόφαση, όμως η είδηση δεν είναι η δικαίωση της γυναίκας αυτής, αλλά ότι το ΕΔΔΑ, αυτεπαγγέλτως κατακεραυνώνει ουσιαστικά το σύστημα με το οποίο θεσπίστηκε να αποζημιώνονται οι πολίτες όταν η Δικαιοσύνη αργεί υπερβολικά να εκδώσει την ετυμηγορία της.
“Λάθος σύστημα”
Σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) το ισχύον σύστημα για αποζημίωση λόγω παραβίασης της εύλογης διάρκειας που είχε θεσμοθετηθεί με το ν. 4239/2014 δεν ήταν αποτελεσματικό. Κι αυτό γιατί δεν επιτρέπει στα ελληνικά δικαστήρια να εξετάσουν τη συνολική διάρκεια της διαδικασίας (και στους 3 βαθμούς δικαιοσοδίας) αλλά μόνον την εύλογη διάρκεια κατά επίπεδο δικαιοδοσίας (Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος).
Η ευρωκαταδίκη ήρθε μετά την εξέταση υπόθεσης από το ΕΔΔΑ όπου η προσφεύγουσα είχε αρχικά ασκήσει αγωγή στις 22 Ιουνίου 2001 κατά του Γενικού Ιπποκράτειου Νοσοκομείου της Αθήνας, όπου εργαζόταν ως καθαρίστρια, για μη καταβολή μισθών και η αμετάκλητη απόφαση από τον Άρειο Πάγο εκδόθηκε τον Φεβρουάριο 2020. Το ΕΔΔΑ μάλιστα επιδίκασε και αποζημίωση 11.000 ευρώ.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Η προσφεύγουσα, είναι Ελληνίδα υπήκοος, γεννημένη το 1945 και κάτοικος Αθηνών. Στις 22 Ιουνίου 2001, η προσφεύγουσα άσκησε αγωγή κατά του Γενικού Ιπποκράτειου Νοσοκομείου της Αθήνας, όπου εργαζόταν ως καθαρίστρια από το 1984. Ζήτησε 75.739,72 ευρώ ως αποτέλεσμα της φερόμενης μη καταβολής συμπληρωμάτων μισθού και επιδομάτων. Σε πολλές περιπτώσεις – τον Απρίλιο του 2004, τον Ιούνιο του 2007, τον Μάιο του 2009 και τον Αύγουστο του 2010 – η προσφεύγουσα ζήτησε να οριστεί ημερομηνία για ακροαματική διαδικασία. Τελικά ορίστηκε ημερομηνία για τις 24 Μαΐου 2012, αλλά η υπόθεση αναβλήθηκε, καθώς το Πρωτοδικείο Αθηνών ζήτησε λεπτομέρειες σχετικά με προηγούμενη αγωγή της. Νέα ακροαματική διαδικασία ορίστηκε για τις 18 Φεβρουαρίου 2015. Το δικαστήριο αποφάνθηκε εν μέρει υπέρ της προσφεύγουσας στις 20 Απριλίου 2015, επιδικάζοντας αποζημίωση ύψους 21.250,66 ευρώ συν τόκους σε βάρος του νοσοκομείου. Ωστόσο, έκρινε ότι ορισμένες από τις αξιώσεις της είχαν παραγραφεί.
Η προσφεύγουσα άσκησε έφεση. Η ακροαματική διαδικασία της έφεσης καθυστέρησε αρχικά λόγω απεργίας των δικηγόρων και τελικά πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2017. Το Εφετείο Αθηνών αποφάνθηκε εν μέρει υπέρ της τον Νοέμβριο του 2018. Η προσφεύγουσα άσκησε αναίρεση, η οποία απορρίφθηκε τον Φεβρουάριο του 2020, με την απόφαση να τίθεται στη διάθεση της προσφεύγουσας στις 9 Απριλίου 2020, μετά την καθαρογραφή της.
Comments