Αίτημα να συντηρηθεί η γραμμή του ΟΣΕ και να λειτουργήσει στο τμήμα Κόρινθος – Άργος – Ναύπλιο καταθέτει με ανοιχτή επιστολή του προς τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, ο συγγραφέας και επικεφαλής της «Κίνηση Φίλων Σιδηροδρομικής Πελοποννησιακής Γραμμής» Κωνσταντίνος Μπρούσαλης.
Με την επιστολή του (την οποία κοινοποιεί και προς τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ Κ. Σπηλιόπουλο, τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Παναγιώτη Νίκα και τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΓΑΙΑΟΣΕ Π. Νικολάου), ζητά να ληφθούν μέτρα για τη σωτηρία του μετρικού δικτύου της Πελοποννήσου, τονίζοντας πως δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία.
«Με αγανάκτηση παρακολουθούμε χρόνο με τον χρόνο την εξέλιξη της ανενεργής ανακαινισμένης μετρικής γραμμής και των υπόλοιπων τμημάτων της Πελοποννήσου μετά το βιαστικό κλείσιμό τους πριν από μια δεκαετία, παρότι διατέθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ, για να λειτουργήσει ως συμπληρωματική – τροφοδοτική γραμμή στον κύριο σιδηροδρομικό άξονα της χώρας.
Τα εμβληματικά αρχιτεκτονήματα των κτηρίων και των άλλων υποδομών της γραμμής (γέφυρες κτλ.) που άλλοτε αποτελούσαν κόσμημα στην περιοχή της Πελοποννήσου, μέρα με τη μέρα καταστρέφονται και μεταβάλλονται σε ερείπια τόσο από ανθρώπινους βανδαλισμούς και λεηλασία όσο κι από έλλειψη συντήρησης.
Ο διάδρομος της γραμμής -σε όλο και περισσότερα τμήματα- εξαφανίζεται, αφού η επιθετική φυσική βλάστηση από βάτα, καλαμιώνες, δρυς και κάθε είδους δέντρα και φυτά τον καθιστούν αδιάβατο.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, κυρίως τα πλημμυρικά, έχουν επιφέρει με τη σειρά τους τα δικά τους σοβαρά πλήγματα. Η μη συντήρηση των αποχετευτικών αγωγών των ομβρίων και οι καταπτώσεις υλικών από τα πρανή υπονομεύουν ακόμα περισσότερο την υποδομή της γραμμής. Σε μερικά τμήματα έχει επέλθει κατολίσθηση και οι ράγες με τους στρωτήρες βρίσκονται στον «αέρα» (Στενό, Δεσύλλα, περιοχή Μελιγαλά κι αλλού).
Από τη δημιουργηθείσα έτσι ασυνέχεια της γραμμής και την ανυπαρξία οποιασδήποτε κυκλοφορίας τροχαίου υλικού, έστω και υπηρεσιακών δρεζινών, η γραμμή γίνεται ακόμα πιο ευάλωτη σε ανθρώπινες επιθέσεις.
Οι αυθαίρετες διαβάσεις αλλά και η αποκοπή – αφαίρεση εκατοντάδων μέτρων σιδηροτροχιάς (Κορινθία, Μεσσηνία) συμπληρώνουν το κακό.
Τα αυτόματα συστήματα των ισόπεδων διαβάσεων (ΑΣΙΔ) έχουν λεηλατηθεί και καταστραφεί.Κι επειδή εδώ δεν θέλουμε να επαναλάβουμε την επιχειρηματολογία μας για τη σημασία της πολύπλευρης αξιοποίησης της γραμμής συγκοινωνιακά, τουριστικά κλπ. και για να μην αναφέρουμε την σημαντική στήριξη που έγινε και από την πλευρά του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης τον Οκτώβρη του 2016, για να κηρυχτεί η γραμμή ως μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς εν λειτουργία υπό την προστασία της UNESCO κατά το παράδειγμα αντίστοιχων Ελβετικών γραμμών“, συνεχίζει ο κ. Μπρούσαλης και καταλήγει:
Σας καλούμε:
1. Να αναλάβετε άμεσα κάθε πρωτοβουλία για την προστασία, τη συντήρηση και την αποκατάσταση της γραμμής. Να διατεθούν άμεσα τα ειδικά μηχανήματα καθαρισμού και κατεπειγόντως να κυκλοφορήσουν έστω υπηρεσιακά οχήματα (δρεζίνες ή μικτής οδικής και σιδηροδρομικής κυκλοφορίας).
2. Να προβλεφτούν πόροι ΥΓΟΣ και για την Πελοπόννησο, όπως προβλέπονται για τις περιφερειακές γραμμές κατά τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
3. Να ενεργοποιήσετε σταδιακά τη γραμμή (με γενναία στήριξη και διαφημιστική καμπάνια) αρχής γενομένης από το τμήμα Κορίνθου – Ναυπλίου. Να ενθαρρυνθεί ο πολίτης να μπει στο τραίνο, όπως είναι άλλωστε κεντρική περιβαλλοντική πολιτική και της Ε.Ε
4. Να γίνει πρόβλεψη πόρων και σύμπραξη με την Περιφέρεια Πελοποννήσου (και τους Δήμους) τουλάχιστον για αποκατάσταση και προστασία των αξιόλογων διατηρητέων κτηρίων και του περιβάλλοντός τους.
5. Πέρα από τη μίσθωση κτηρίων να ενθαρρυνθούν και να στηριχθούν οποιεσδήποτε κινήσεις πολιτών ή τοπικών συλλόγων που έχουν ενεργοποιηθεί για τη συντήρηση εγκαταλελειμμένων κτηρίων κτλ.Γιατί αν μέχρι πρόσφατα η Πολιτεία και οι κυβερνήσεις προσέκρουαν ή επικαλούνταν οικονομική στενότητα λόγω μνημονίων κτλ. δεν υπάρχει πλέον καμιά δικαιολογία.
Ήρθε η ώρα να αναλάβει έμπρακτα ο καθένας τις ευθύνες του, για να μην κατηγορηθεί ότι σκόπιμα συνέτεινε στην καταστροφή κι εγκατάλειψη ενός μνημειώδους έργου πολιτισμού που κληροδοτήθηκε στη χώρα μας και το οποίο μπορεί να αναλάβει τον ιδιαίτερο και επωφελή σημερινό ρόλο του».
Comments