Κορινθιακό κράνος στο Βρετανικό Μουσείο και τα πορτοκάλια Merlin

Χάλκινο κορινθιακό κράνος
Βάρος 0,9 κιλά
Ύψος 22,86 εκατοστά
Περιφέρεια 58,4 εκατοστά
Έτος αγοράς 1873
Πωλητής  Charles Merlin
Charles Merlin (επίσημος συλλέκτης  έμπορος  1821 – 1896)

Γνωστός και ως Merlin, Charles Louis William, Βιογραφία

Συλλέκτης και αντιπρόσωπος σε αρχαιότητες

Ο Μέρλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1821 από  Γάλλους γονείς και έγινε πρόξενος  (υπάλληλος και διαχειριστής) στο βρετανικό προξενείο στον Πειραιά το 1839. Από το 1846 ήταν άμισθος  αντιπρόσωπος εκεί, ενώ ενεργούσε και ως πράκτορας για τη Ιονική τράπεζα. Έγινε διευθυντής του υποκαταστήματος της Αθήνας το 1865. Μεταξύ του 1865 και της αποχώρησής του το 1887 διετέλεσε Βρετανός Πρόξενος στον Πειραιά. Η τελευταία αυτή θέση ήταν μισθωτή, αλλά σε όλη τη διάρκεια της διπλωματικής σταδιοδρομίας του είχε τη δυνατότητα να ασκεί εμπορικές δραστηριότητες παράλληλα με τα επίσημα καθήκοντά του, σε αντίθεση με τους περισσότερους συναδέλφους του.

Από το 1865 έως το 1892, η Merlin παρείχε αρχαιολογικά αντικείμενα στο Βρετανικό Μουσείο, περίπου 460  συνολικά, κυρίως ελληνικού και ρωμαϊκού τύπου. (Προηγουμένως είχε παραδώσει δείγματα στο Μουσείο και επίσης πώλησε αρχαιότητες στην αγορά τέχνης του Λονδίνου από τα τέλη της δεκαετίας του 1850).

Από το 1865 έως το 1892, η Merlin προμήθευσε περίπου 460 αντικείμενα στο Βρετανικό Μουσείο και άλλαξε στην αγορά τέχνης του Λονδίνου

Η Δήμητρα και η Περσεφόνη , που πωλήθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο από τον Μέρλιν το 1884 για 150 λίρες.

Η πρακτική των διπλωματών που ασχολούνταν με τις αρχαιότητες ήταν ευρέως διαδεδομένη και εκείνη την εποχή ένα απολύτως αποδεκτό χόμπι για τους «κύριους». Ακόμη και ο μεγάλος Heinrich Schliemann διέθεσε τα ευρήματά του μερικές φορές.

 Ο νόμος περί αρχαιοτήτων στην Ελλάδα (από το 1834 έως το 1899) επέτρεπε την πώληση αρχαιοτήτων εντός της χώρας και η ανταλλαγή τους γινόταν γρήγορα κατανοητή ως μια κερδοφόρα επένδυση – μεταξύ των κυρίων βέβαια, και μάλιστα εάν τελικά μπορούσε να γίνει αντικείμενο εμπορίας στο εξωτερικό. Φαίνεται ότι υπήρξε μια φιλική αντιπαλότητα μεταξύ εκείνων που γνωρίζουν τις ελληνικές αρχαιότητες. Ο Μέρλιν σχολίασε  κατά τις ανασκαφές του Schliemann στις Μυκήνες ότι ο φίλος του Schliemann ήταν πάντα συνηθισμένος να διεκδικεί όλες τις «χήνες του ως κύκνους». Έπρεπε να πάρει πίσω αυτά τα λόγια όταν ο Schliemann ανακάλυψε τον τάφο εκεί!

Ο Merlin δεν ήταν καθόλου ντροπαλός για τις δραστηριότητές του . Εξήγησε ότι δεν ήταν μόνο για το κέρδος, αλλά ήταν το « πατριωτικό καθήκον » του.  Οι πολυάριθμες αποστολές του σχετικά με το θέμα έχουν γίνει μια πηγή για τους ερευνητές που προσπαθούν να διερευνήσουν πόσο το εμπόριο αρχαιοτήτων λειτούργησε τον 19ο αιώνα.

 Μέχρι τη δεκαετία του 1860 ο Merlin ήταν σταθερά αποκατασταμένος ως μέλος της ελίτ της Αθήνας και ήταν υπεύθυνος για την εξασφάλιση αρκετών δανείων για την ελληνική κυβέρνηση μέσω της μεσολάβησης της Ιονικής Τράπεζας.

Επέστρεψε να κατοικήσει στην Αγγλία το 1887 –  ένας πλούσιος άνθρωπος και εξακολουθούσε να εργάζεται για την τράπεζα του Ιονίου, αυτή τη φορά στο Λονδίνο.  Αλλά επέστρεψε συχνά στην Ελλάδα. Χτίστηκε ένα υπέροχο αρχοντικό το 1890, απέναντι από το βασιλικό παλάτι στην  Αγ. Σοφίας και ενοικιάστηκε στη γαλλική πρεσβεία . Το κτίριο το έδωσε κληρονομιά στην κόρη του. 

Τα παιδιά του παρέμειναν στην Ελλάδα, γίνονται μεγάλοι ιδιοκτήτες γης στην Κέρκυρα, την Κρήτη, τη Λαμία και την Αττική. Ο γιος του, Sidney,  συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και σε δύο ακόμη. Ήταν εκπαιδευμένος βοτανολόγος και εισήγαγε το πλέον διάσημο πορτοκάλι Merlin στην Ελλάδα.

Ήταν επίσης υπεύθυνος για μια  εξωτική εισαγωγή, – εισάγοντας το κομψό δέντρο Kumquat από την Ιαπωνία.

Μια ενδιαφέρουσα υποσημείωση: Το μηχάνημα Enigma, οι Merlins και η βασιλική οικογένεια της Ελλάδας

Στην αρχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και για αρκετούς μήνες, ο Merlins στεγάστηκε την ελληνική βασιλική οικογένεια στο κτήμα τους στην Κρήτη. Επειδή το Bletchly Park είχε σπάσει τον κώδικα Enigma, γνώριζαν την επικείμενη γερμανική εισβολή στην Κρήτη. Ήταν μια από τις λίγες φορές που μοιράζονταν αυτό που γνώριζαν – και προειδοποίησε τον βασιλιά. Οι Μέρλινς παρέμειναν στο σπίτι τους σαν να ήταν όλα τα συνήθη για να ξεγελάσουν τους γερμανούς κατασκόπους ενώ η βασιλική οικογένεια δραπέτευσε στην Αίγυπτο. Οι ίδιοι διέφυγαν μόνο την τελευταία στιγμή .