Κάποιοι λένε πως στο Κιάτο ο χρόνος κυλά αργά, ήρεμα, επαρχιακά. Άλλοι λένε πως δεν κυλάει καθόλου. Ειδικά αν βρεθείς πίσω από αγροτικό που έχει παρκάρει στην κεντρική οδό για να παραλάβει δέμα, καφέ ή την πρωινή του τύχη στο πρακτορείο. Διότι το Κιάτο, εκτός από ήλιο και θάλασσα, προσφέρει κι ένα υπαίθριο drive-in service: παρκάρεις όπου σε βολεύει και κάνεις τις «δουλίτσες» σου στα γρήγορα.
- Θες ΑΤΜ;
- Θες καφεδάκι;
- Θες ψώνια;
Παρκάρεις στον κεντρικό, πάνω σε διάβαση, στην πλατεία, στο πεζοδρόμιο. Γενικώς, παρκάρεις όπου βρεις – «δύο λεπτάκια είναι μόνο…».
Για τις διαβάσεις, τι να πει κανείς; Το θέμα αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού. Αν κάποιος ρίξει μια ματιά στις διαβάσεις του κεντρικού, στις διασταυρώσεις με τη Σικυώνος, τη Μεταμορφώσεως, αλλά και στην κεντρική πλατεία, θα διαπιστώσει πως έχουν μετατραπεί από σημεία ασφαλούς διέλευσης πεζών σε χώρους εξυπηρέτησης «γρήγορων υποθέσεων».
Πεζοί, μητέρες με καρότσια, ηλικιωμένοι, ΑμεΑ – όλοι αντιμετωπίζουν καθημερινά ένα μονόπρακτο στο θέατρο της «γρήγορης στάθμευσης», με φόντο το σκηνικό του Κιάτου.
Οι ράμπες ΑμεΑ και τα πεζοδρόμια έχουν πια καθιερωθεί ως χώροι στάθμευσης, αλλά ας μη συνεχίσουμε, γιατί όσο κι αν λένε ότι η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης, στο Κιάτο έχει καταντήσει πεθερά της πλήξης και θεία της κοροϊδίας.
Η φαρσοκωμωδία των αρμοδίων
Αυτό όμως που δεν πρέπει να αφήσουμε ασχολίαστο είναι οι συντελεστές αυτής της φαρσοκωμωδίας. Το κοινό αυτό έργο παίζεται σε συνεργασία με την Τροχαία και τη Δημοτική Αρχή – που συμμετέχουν με εντυπωσιακή αδιαφορία.
Όχι πως δεν έχουν ρόλο — κάθε άλλο! Είναι τόσο… ενεργοί, που οι κομπάρσοι των παλιών ελληνικών ταινιών μοιάζουν με πρωταγωνιστές του Hollywood μπροστά τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα;
Η οδός Φιλλύρας. Εκεί εκτυλίχθηκε πρόσφατα μια κωμωδία με τίτλο: «ΕΛ.ΑΣ και παρκαρισμένα – Το κυνήγι δεν σταματά». Καταστηματάρχες και κάτοικοι έγιναν μάρτυρες ενός κυνηγητού που θα ζήλευαν ο Ροζ Πάνθηρας, ο Τομ και Τζέρι, ακόμα και ο Σκούμπι Ντου. Για λίγες μέρες η Τροχαία έκανε αισθητή την παρουσία της με περιπολικά, κλήσεις και σφυρίγματα.
Και πάνω που αναρωτήθηκαν όλοι: «Λες να άλλαξε κάτι;»… επιστροφή στην κανονικότητα. Ξανά το ίδιο έργο. Σαν να πατάς «επανάληψη» στην κακοδαιμονία της ελληνικής καθημερινότητας.
Μην περιμένουμε τη «στραβή»
Το Κιάτο χρειάζεται στοιχειώδη σεβασμό, απλή λογική και μια διοίκηση που να μη φυλάει μόνο τα παγκάκια της πλατείας.
Αλήθεια, αν αύριο ή μεθαύριο, σε κάποιον από τους καθημερινούς διαπληκτισμούς οδηγών, γίνει το μοιραίο – όπως έχει γίνει σε πολλές περιοχές της χώρας – τι θα πούμε; Θα το ρίξουμε πάλι στο «κακό μας το ριζικό», την «κακιά ώρα» ή τη «μοίρα την άδικη»;
Σοβαρευτείτε, επιτέλους, οι αρμόδιοι. Δείτε τα πραγματικά προβλήματα της Κορινθίας και σταματήστε να κάνετε τα στραβά μάτια.
Και κάτι τελευταίο – τροφή για σκέψη:
Μήπως, πριν την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, να ξεκινούσαμε με μια αξιολόγηση εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά;
Comments