Μ’ ένα “πρωινό τσιγάρο”, έφυγε, σαν σήμερα, ο Άλκης Αλκαίος

Το 1982 ο Αλκαίος γράφει μερικούς στίχους έχοντας στο μυαλό του πως θέλει να του γράψει την μουσική ο Μάνος Λοΐζος. Εκείνη την περίοδο ο Μάνος ήταν στην Μόσχα, όπου έδινε την μάχη με τον καρκίνο. Ο Αλκαίος έδωσε τους στίχους σε έναν κοινό φίλο, τον Ηλία Γεράκη. Ο Λοΐζος ενθουσιάστηκε με τους στίχους και υποσχέθηκε να τους μελοποιήσει, όταν επιστρέψει. Αλλά δεν επέστρεψε ποτέ…

Ο Αλκαίος αποφάσισε τότε να μην το δώσει σε κανέναν άλλον και συμπεριέλαβε το «Πρωινό τσιγάρο» στον κύκλο ποιημάτων του με τίτλο «Εμπάργκο». Εκεί το διάβασε ο Νότης Μαυρουδής, ο οποίος πρώτα το μελοποίησε και μετά ζήτησε την άδεια του Αλκαίου να το συμπεριλάβει στον δίσκο «Στην όχθη της καρδιάς μου», όπου είχε συμπεριλάβει ακόμη ποιήματα του Ελύτη και της Πολυδούρη.

Ο Αλκαίος ευγενικά αρνήθηκε, εξηγώντας ότι το είχε στο μυαλό του να το μελοποιήσει ο Λοΐζος. Γνωρίζοντας την στενή σχέση που είχε αναπτύξει με τον Αλκαίο, ο Μαυρουδής ζήτησε από τον Μικρούτσικο να μεσολαβήσει. Έτσι έγινε. Ευτυχώς…

Εδώ ακούμε την πρώτη εκτέλεση που είναι χορωδιακή: ακούγονται ο Κώστας Θωμαΐδης, ο Γιώργος Μεράντζας, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, ο Σάκης Μπουλάς, ο Θανάσης Νικόπουλος και ο Γιάννης Σαμσιάρης, στον δίσκο “Στην όχθη της καρδιάς μου”.