Η γιορτή του Αγίου Βαρθολομαίου και η σφαγή των Προτεσταντών στο Παρίσι

Στις 24 Αυγούστου 1572, στην γιορτή του Αγίου Βαρθολομαίου, οι καμπάνες της εκκλησίας του Saint Germain l’Auxerrois, σημαίνουν την σφαγή των Προτεσταντών στο Παρίσι. Αυτή η σφαγή έχει παραμείνει ως μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της γαλλικής Ιστορίας, στα πλαίσια των θρησκευτικών αιματηρών πολέμων μεταξύ του 1562 (Σφαγή της Wassy) και του 1598 (Διάταγμα της Νάντης). Έχει παραμείνει στην Ιστορία ως το παγκόσμιο σύμβολο του φανατισμού.

Όλα ξεκίνησαν με ένα γάμο: τον γάμο της καθολικής πριγκίπισσας της Γαλλίας, Μαργαρίτα των Βαλουά με τον προτεστάντη Ερρίκο Δ΄, στις 18 Αυγούστου 1572. Η εν λόγω ένωση αποφασίστηκε από την Βασίλισσα Αικατερίνη των Μεδίκων, προκειμένου να κατευνάσει τις θρησκευτικές εντάσεις. Κατά τη διάρκεια των εορτασμών, στις 22 Αυγούστου 1572, διαπράχθηκε μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Γκασπάρντ Β’ ντι Κολινί, ευγενή καλβινιστή και αρχηγό του κόμματος των Ουγενότων. Η συνενοχή της Ισπανίας είναι πιθανή, κατά πάσα πιθανότητα σε συμφωνία με τους καθολικούς Δούκα του Γκιζ και Ερρίκου Γ’.

Στο κρεβάτι του, ο ντι Κολινί δέχεται την επίσκεψη του Βασιλιά Κάρολου Θ΄, ο οποίος του υπόσχεται δικαιοσύνη, υπόσχεση η οποία καταπραΰνει την οργή των προτεσταντικών ηγετών και της προτεσταντικής αριστοκρατίας. Όμως, στις 23 και 24 Αυγούστου γίνεται η αναπάντεχη τροπή.
Το Συμβούλιο, με τη σύμφωνη γνώμη της Αικατερίνης των Μεδίκων, λαμβάνει την απόφαση για την εξάλειψη των πλέον επικίνδυνων Ουγενοτων ηγετών, ξεκινώντας από τον ντι Κολινί. Ο Βασιλιάς θα συμφωνήσει απρόθυμα και με βαριά καρδιά. Μάλιστα είπε την πολύγνωστη αυτή φράση «Σκοτώστε τους, αλλά να τους σκοτώστε όλους, ώστε να μην παραμείνει κάποιος για να με κατηγορήσει! ». Θα στιγματιστεί βαθιά από τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν εκείνη τη νύχτα υπό τις διαταγές του.

Αρχικά, οι συνωμότες είχαν μία λίστα ατόμων που έπρεπε να εξαλείψουν: τους στρατιωτικούς ηγέτες του κόμματος τω Ουγενότων. Αλλά ο λαός του Παρισιού, κατά κύριο λόγο καθολικός, σε μια συλλογική υστερία, διαπράτει μια γενική σφαγή, την οποία δεν μπορεί να σταματήσει ούτε η ίδια η βασιλική εξουσία. Η σφαγή θα διαρκέσει τρεις μέρες. Ο ντι Κολινί σφαγιάζεται στο κρεβάτι του και το πτώμα του ρίχνεται στο δρόμο και παραδίδεται στις βιαιοπραξίες του λαού. Οι Παρισιανοί Καθολικοί σφαγιάζουν διακόσιες εκατοντάδες ευγενείς και οι ατυχείς άντρες, γυναίκες και παιδιά καταδιώκονται στα κρεβάτια τους και εκδιώκονται με τους χειρότερους δυνατούς τρόπους. Επιπλέον, εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να λεηλατήσουν την περιουσία των θυμάτων.

Αυτή η αιματηρή εκδήλωση προκαλεί τον τέταρτο θρησκευτικό πόλεμο στη Γαλλία. Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων σε όλη τη χώρα εκτιμάται στους 30.000 (οι σφαγές εξαπλώθηκαν και σε άλλες περιοχές εκτός του Παρισίου). Παρ ‘όλα αυτά, η σφαγή δεν γίνεται αισθητή με ιδιαίτερη φρίκη από τους συγχρόνους. Καταχωρείτε ως ένα σχετικά σύνηθες φαινόμενο στη βίαιη ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής.

Πηγή: Chronica Historica Χρήστος Σ.