Αυτό που έκαναν οι μαθητές της Αγίας Άννας θα έπρεπε να παίζει στις ειδήσεις

Μια ουσιαστική πράξη αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης έλαβε χώρα τις προηγούμενες ημέρες, όπως μας ενημέρωσαν οι άνθρωποι των Παιδικών Χωριών SOS.

Η παρακάτω επιστολή, “μιλάει” από μόνη της:

Ο ορισμός της ελπίδας από μαθητές της πυρόπληκτης Εύβοιας Παιδικά Χωριά SOS

Την επιστολή την έστειλαν στα Παιδικά Χωριά SOS επτά μαθητές της Γ’ τάξης Γυμνασίου από την Αγία Άννα Εύβοιας, μια περιοχή που το 2021 είχε κατακαεί με πολλούς ντόπιους να έχουν χάσει τις κατοικίες τους αλλά και τις περιουσίες τους, τις καλλιέργειές τους και την ίδια τους την εργασία.

Το 2021 είχαν καεί στην περιοχή 522.000 στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων αλλά και αρκετές κατοικίες. Πρακτικά η φωτιά ξεκίνησε από τη “μια πλευρά της θάλασσας” και έσβησε στην άλλη. Άνθρωποι ζούσαν από το δάσος και μέσα σε αυτό, ενώ οικογένειες με τα παιδιά τους ακόμη προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα τραύματα του τότε.

Από αυτή την περιοχή του πόνου λοιπόν, έφτασαν στα Παιδιά Χωριά SOS μικροί μαθητές που ήρθαν για να προσφέρουν δέματα με σχολικά είδη και παιχνίδια για τα παιδιά, σε μια κίνηση αληθινής αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης, που σίγουρα καλλιεργήθηκε – ενθαρρύνθηκε και από τους δασκάλους τους.

Θυμίζουμε πως τα Παιδικά Χωριά SOS συνεχίζουν το πρόγραμμα “μαζί γεμίζουμε μια σχολική τσάντα”. Όπως αναφέρει ο οργανισμός: “Παιδιά οικογενειών που έχουν μείνει χωρίς εισόδημα, παιδιά που ζουν στο όριο της φτώχειας, παιδιά που δεν έχουν δική τους οικογένεια. Αυτά τα παιδιά στηρίζουμε καθημερινά στα Χωριά μας και μέσω των Κέντρων Μαθησιακής και Παιδαγωγικής Υποστήριξης και των Κέντρων Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας που λειτουργούμε σε όλη την Ελλάδα, από τη Θράκη έως την Κρήτη. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν στο σχολείο με μία γεμάτη σχολική τσάντα. Φέτος, μαζί γεμίζουμε τις σχολικές τσάντες των παιδιών που έχουν ανάγκη”.

Οι μαθητές από την Εύβοια ένιωσαν την αλληλεγγύη πριν τρία χρόνια, παραδειγματίστηκαν, ευαισθητοποιήθηκαν και έπραξαν αναλόγως απέναντι σε άλλα μικρά παιδιά που χρειάζονται τα βασικά, εκείνα που για άλλους είναι αυτονόητα. Αν αυτό δεν είναι ένα παράδειγμα στάσης ζωής, τι άλλο μπορεί να είναι;