Πέθανε ο Χένρι Κίσινγκερ – “Μάγος” της διπλωματίας, αλλά και μαύρη σελίδα για την Ελλάδα

Πέθανε σε ηλικία 100 ετών ο Χένρι Κίσινγκερ. Ήταν ο 56ος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και σύμφωνα με πληροφορίες πέθανε στο σπίτι του στο Κονέτικατ. Την ανακοίνωση του θανάτου εξέδωσε το ίδρυμά του (δείτε ΕΔΩ).

Ο Κίσιγκερ κατείχε μερικές από τις πιο σημαντικές θέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1968 έως το 1977, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Εξωτερικών του Νίξον. Χρησιμοποίησε φυσικά τη μυστική διπλωματία σε μια αναζήτηση συμβιβασμού, ιδιαίτερα στο Βιετνάμ και τη Μέση Ανατολή.

Η καριέρα του μαρτυρεί την κινητικότητα της αμερικανικής κοινωνίας όπου ένας Γερμανοεβραίος μετανάστης χωρίς πόρους κατάφερε να φτάσει στα ύψη της εξουσίας, μέχρι να γίνει ο πιο διάσημος διπλωμάτης στον κόσμο.

Βραβείο Νόμπελ

Ο Κίσινγκερ γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1923 στο Fürth κοντά στη Νυρεμβέργη και ήταν ο πρώτος γιος μιας οικογένειας της οποίας ο πατέρας, Ludwig, ήταν δάσκαλος.

Ηταν αναμφίβολα συνώνυμο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1970. Έλαβε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τη διευκόλυνση του τερματισμού της στρατιωτικής ανάμειξης των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ και του αποδίδεται επίσης η μυστική διπλωματία που βοήθησε τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον να ανοίξει την κομμουνιστική Κίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση, όπως τονίστηκε από την επίσκεψη του Νίξον στη χώρα το 1972.

Για τους Έλληνες ο Κίσινγκερ θα είναι πάντα μία «μαύρη» σελίδα καθώς συνδέεται με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Σαν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ οι ευθύνες του είναι μεγάλες γιατί δεν έκανε τίποτα για να την αποτρέψει, ενώ σύμφωνα με έγκυρες απόψεις ο ρόλος του είναι ακόμα πιο σκοτεινός και η φιλοτουρκική του προσέγγιση συνέβαλε καθοριστικά στην τραγωδία της Κύπρου.

Η προσωπικότητα του Κίσινγκερ ήταν συνυφασμένη με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Συμβούλευσε δώδεκα προέδρους κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας του, συμπεριλαμβανομένου του Τζο Μπάιντεν, και κέρδισε από κοινού το πιο αμφιλεγόμενο βραβείο Νόμπελ με τον Βορειοβιετναμέζο ομόλογό του Λε Ντουκ Το για τη διαπραγμάτευση του τερματισμού του πολέμου του Βιετνάμ.